Topblog van de Week: Into the wild in Scandinavië
Scandinavië is een wild wonderland waarover je je als reiziger blijft verbazen. Columbus Travel Community-lid Jeroen Kleiberg trok eropuit in de wildernis van Noorwegen en Zweden. Het leverde hem de Topblog van de Week op!
‘Vergeet ABBA, vergeet Roxette. De superster van Zweden is de eland,’ aldus Jeroen Kleiberg. Afbeeldingen van de eland zijn
te vinden op stickers, T-shirts en op bijna alle souvenirs. De
Zweden zijn trots op het reusachtige Scandinavische hert en
decoreren hun woning graag met zijn indrukwekkende kop of gewei. Je
moet een beetje geluk en geduld hebben er ééntje tegen te komen,
behalve dan vanaf medio september. Dan liggen ze soms rustig in een
weiland of langs de kant van de weg. Het nog ongestolde donkerrode
bloed druppelend uit het gat dat de trotse jager er met zijn grote
jachtgeweer in heeft geschoten.
De Zweden zijn enthousiaste jagers. De jacht is onderdeel van de cultuur en gebonden aan een groot aantal regels. Jong, oud, man, vrouw, rijk en arm, bijna iedereen deelt deze ‘liefde’ voor de natuur. Eland, hert, beer, wolf of lynx, met plezier wordt op het Zweedse wild geschoten. Maar de eland is favoriet. Iedere herfst opnieuw struinen 300.000 enthousiaste jagers door de bossen van Zweden om een kwart van de populatie elanden aan hun trofeeënkast toe te voegen. Ieder jaar opnieuw verdwijnen 100.000 elanden uit de natuur om families en ego’s te voeden.
Jagen op walvissen
Ook in Noorwegen houden ze van hun natuur en wordt er
enthousiast gejaagd. Controversieel is de walvisjacht. ‘Achterhaald
en barbaars!’ toeteren de tegenstanders. ‘Kom niet aan onze
cultuur!’ schreeuwen de voorstanders. Vanwege culturele en
economische motieven wordt de omstreden walvisjacht door de
overheid gestimuleerd en gesubsidieerd. Ondanks een afnemende vraag
staat in menig restaurant de walvissteak nog tussen burger en
schnitzel op het menu. Of het ligt als Hvalkjøtt diepgevroren in de
supermarkt. Wat niet wordt geconsumeerd, vindt haar weg naar de
diervoederindustrie. We proeven graag van andere culturen en zijn
nieuwsgierig naar de smaak van walvisvlees, maar niet voordat we er
één in vrijheid hebben gezien.
Op het meest noordelijke puntje van Andøya, het noordelijkste eiland van de Vesterålen, ligt Andenes. Volgens de Whale and Dolphin Conservation Society de beste walvisbestemming ter wereld. Hier gaat op 30 km uit de kust het continentaal plat over op de open oceaan. Uit de diepte komt voedselrijk water naar boven voor walvissen en andere zeezoogdieren. Het hele jaar door zijn er potvissen te zien die naar anderhalve kilometer diepte duiken om zich te voeden met grote en kleine inktvissen. In deze koude wateren zwemmen alleen de solitair levende mannetjes. Zij zijn te groot voor de orka’s, die deze wateren domineren. Als het mannetje zin heeft in de vrouwtjes reist hij naar het zuiden, waar de kleinere vrouwtjes met hun jongen in groepen samenleven.
Als we geluk hebben kunnen wij tijdens onze walvissafari niet alleen potvissen spotten, maar ook vinvissen langs zien zwemmen. We letten goed op en zijn gespitst op elke beweging in het water. Met de verrekijker speuren we het zwarte wateroppervlak af naar de ademfonteinen die de aanwezigheid van walvissen verraden. We zien meerdere potvisstaarten, maar de vinvissen laten zich niet zien. We zijn tevreden, maar zullen voorlopig niet weten wat de smaak van vinvis is.
Wil jij ook jouw reisverhalen voorbij zien komen op onze website? Word dan lid van de Columbus Travel Community. Je kunt al je reisverhalen in de community delen. Wie weet wordt jouw blog dan Topblog van de Week! Lid worden van de community kan hier.
