Vltava (De Moldau) is door Smetana geschreven tussen 20 november 1874 en 8 december 1874.
Vltava schetst een tocht door het Boheemse land langs de Vltava. Aan het begin beschrijft een snel thema in de twee fluiten het geborrel van twee kleine bronnen. De stroompjes vloeien samen en vormen het begin van de rivier. Er klinkt een bezielende en beeldende melodie, waarachter de strijkers weer het geborrel van de twee kleine bronnen laten horen. Terwijl de rivier de Vltava door het bos stroomt, imiteert de kopersectie van het orkest het geluid van jachthoorns, en roept zo beelden op van de jacht.
Daarna verandert de muziek in een polka, als de rivier langs een plek stroomt waar gasten tijdens een bruiloft aan het dansen zijn. Vervolgens beelden de strijkers, met zacht spel, een groepje mythologische waternimfen uit. Dan nadert de Vltava de hoofdstad Praag, de bekkens slaan en de trommels roffelen als het water de stroomversnellingen van St. Jan boven de stad bereikt. Het gedicht eindigt in een jubelende sfeer, als de Vltava door Praag heen stroomt en zich dan samenvoegt met de Elbe.
Een boottocht op de Moldau (Vltava) is de moeite waard. Je hebt dan een prachtig zicht op de stad.