De Getto van Praag
De Getto van Praag
Praag was de laatste halte van onze prachtige reis die we noemden: “Grand Tour 2011”, mijn beste vriend en ik hadden Praag uitgekozen vanwege de vele verhalen die wel al gehoord hadden van vrienden.
Dat het een prachtige stad is met een heel mooi centrum en natuurlijk het verhaal over het goedkope bier, hoe zouden we die ook kunnen vergeten.
Gedurende de hele reis hebben we slechts twee dingen geboekt, ons eerste hostel in Kiev (Oekraine) en de treinreis naar huis vanaf Praag, verder helemaal niks.
Dit is de hele reis goed gegaan, alhoewel het er in Praag even naar uitzag dat we een nachtje moesten doorhalen. In de stad zelf was namelijk elk hostel en zelfs de hotelletjes compleet vol geboekt, er hingen bordjes voor bij de deur: “We are fully booked, dont even try!”
Gelukkig was er nog een toeristen winkel/helpdesk waar we een overnachting konden boeken en dan zo door konden naar het des betreffende hostel. De dame in kwestie begon er mee dat ze alleen maar hele dure bedden nog vrij had, van ongeveer 40 Euro per nacht. Het spijt me zeer maar dat wou ik er toch echt niet voor betalen, maar des te langer we daar bleven en in het Nederlands bleven overleggen, des te lager gingen de prijzen van de bedden. En POEF, opeens had ze een ingeving en ging ze bellen, ze had nog een kamer vrij in een pension en die zou ons veel minder kosten als al die andere hostels.
Ze gaf op de kaart aan waar we heen moesten met de metro en met de boodschap, het is heel makkelijk te vinden en de kwaliteit is zeer goed!
Daar gingen we, heel blij dat we een slaapplek hadden gevonden, onwetend van het gebied dat we in zouden gaan. Het pension lag aan de rand van Praag, met de metro was het nog maar een klein stukje lopen, maar dan moet je de weg wel weten.
Uiteindelijk na veel rondlopen en nog veel meer zoeken, niet te vergeten in straten lopen die je normaliter in Nederland zou vermijden vanwege de mogelijkheid op vieze enge mannetjes. Kwamen we bij een spoorwegovergang die we moesten oversteken (Laat ik jullie er aan herinneren hoe kwaad je de conducteur krijgt in Nederland als je dit ook maar in je hoofd haalt, nee dat is hier de normaalste zaak..)
We waren er werkelijk van overtuigd dat we in de drugdealer buurt zaten, met de locale drugdealers op de hoek van de straat, het was alsof we in een heel andere wereld waren beland.
Ons pension was gelegen in deze heerlijke buurt en wie had gedacht dat we ons Oekraïense woordenboek voor het eerst zouden gebruiken in Praag, ja want de mensen daar spraken alleen Russisch en een beetje Oekraïens. De eigenaresse sprak geen woord met ons, maar ze wist ons toch wel heel duidelijk te maken dat ze de rest van het geld wou hebben, een andere dame die er uitzag als Quasimodo liep mee naar onze kamer en ging op ontdekkingstocht naar het lichtknopje.
We kregen een tweepersoonskamer, normaliter krijg je dan een kamer met 2 bedden, maar in ons geval kregen we een kamer met 4 bedden. Schuif de bedden aan elkaar en je hebt het beste bed ooit!
De volgende ochtend zijn we meteen naar het hostel gegaan dat er naast lag, het was heel erg goedkoop en het was ook al heel snel duidelijk waarom het zo goedkoop was, ik ben er namelijk nog steeds van overtuigd dat dit hostel een dekmantel was voor het asielzoekerscentrum dat het naar mijn mening is. Er zaten namelijk allemaal families in, iedereen kende elkaar, alle deuren stonden open en iedereen kwam bij iedereen.
Die nacht hebben we ook voor het eerst in de hele reis met de deur op slot geslapen en de sleutel nog in de deur, zodat niemand de deur kon openen.
Dezelfde dag zijn we de stad maar in gegaan, het stads centrum is werkelijk waar prachtig en heeft duizenden souvenir winkeltjes die gewoon allemaal hetzelfde zijn! Dan bedoel ik dus niet van die winkeltjes die qua uiterlijk wat op elkaar lijken, nee gewoon exact dezelfde winkels! Dezelfde naam, dezelfde souvenirs en soms ook nog wel dezelfde eigenaar!
Als je de lange straat met souvenir winkeltjes, MC Donald, KFC, kom je in het naar mijn mening mooie gedeelte van de stad, namelijk het gedeelte waar de kathedraal en de astronomische klok staan. Deze klok is een prachtig staaltje vakmanschap met allerlei kleine details om naar te zoeken, zodra de klok aan het liedje begint wat elk uur gespeeld wordt, staat het plein vol met mensen die naar de klok staan te staren, kijkend naar de klok en de kleine show die er omheen zit.
Dan is er nog die enorm beroemde brug in Praag, eigenlijk moet het volgepropte beroemde brug zijn. Niemand heeft het ook over een andere brug in Praag, iedereen heeft het over dezelfde brug.
In het hoogseizoen is de brug afgeladen met groepen toeristen die een vlag of een paraplu volgen, waaronder een persoon met een microfoon te vinden is. Het meest wonderbaarlijke is nog dat iedereen klaagt over de drukte op de brug (Inclusief mijzelf) en toch willen al die personen de brug oversteken omdat die zo beroemd is.
De eigenaresse van het asielzoe… ik bedoel hostel, wist het woord check-out niet, waardoor we dus op elk moment van de dag konden vertrekken en onze backpacks gewoon in de kamer konden laten, ideaal! (Kun je nagaan hoe druk ze het hadden in het “hostel”)
In de avond haalden we onze tassen op en zijn we weer naar de trein gegaan om daar aan onze laatste treinreis naar huis te beginnen, jammer, maar helaas..
O en trouwens, als mensen in de achterbuurt zeggen dat ze Engels spreken, dan is het waarschijnlijk het standaard arsenaal van: Yes, No, no problem, money, etc.