Bureaucratie in Spanje

Door: SuzanneGeudeke

Geplaatst op Sep 16, 2009

Daar sta ik dan om 8 uur ´s morgens in de rij, samen met alle andere buitenlanders die hun "papieren" nog niet in orde hebben: Zuid-Amerikanen, Roemenen, Afrikanen. Het is een bont gezelschap. Ik begrijp nog steeds niet helemaal waarom ik me nou moet inschrijven in het "register voor mensen uit de Europese Unie", maar het schijnt te moeten, dus hier sta ik dan. In de rij. Voor een kantoortje. Op een industrieterrein. 45 Minuten met de fiets. Dat je het even weet.

We staan met z´n allen achter een hek en voor het hek staat een politieman. Hij schreeuwt. Waarom schreeuwt hij, het is (inmiddels) pas 8 uur ´s ochtends?

"Allemaal in de rrrrrij!" Allemaal ach-ter el-kaar in de rrrij!".

Wij buitenlanders gaan netjes in de rij staan. De politieman deelt nummertjes uit en voelt zich vast heel belangrijk, want hij begint weer te schreeuwen. "Heb je een probleem!!!?" De buitenlander in kwestie schudt van nee.

De politieman gaat door met zijn belangrijke werk. Als hij bij het eind van de rij aankomt, waar ik ook sta zegt hij, sorry, schreeuwt hij "en vanaf hier zijn ´t nummers voor de middag!". Wat betekent dat, vraag ik me af. Dus ik vraag het hem. "Om vijf uur terug komen!". Aha. En dan?

Om vijf uur sta ik weer in de rij. Na 45 minuten met de fiets. Dat je het even weet. Ik heb nummer 15. De "middagpolitieman" is nog onaardiger dan de ochtendman. Eindelijk mag ik naar binnen. Een klein kantoortje met 4 bureautjes waarachter 4 ambtenaren zitten. Van de middagman moeten we in volgorde van nummer gaan zitten en snel een beetje!

"Volgende!"

Ik ben aan de beurt.

"Meneer, ik wil me inschrijven in het register voor mensen uit de Europese Unie."

"Belasting betaald?"

"Welke belasting?"

"Belasting betalen en terugkomen!"

Hij drukt me een papier in de handen en ik wordt zo het kantoortje weer uitgebonjourd.


Pffff! Ik moet dus "belasting" betalen om me mogen in te schrijven! Maar nu even niet, is niet goed voor mijn karma.