Trip naar Marokko - deel 5
Trip naar Marokko - deel 5
We bevinden ons nu pak m beet een week aan de Noord Spaanse kust, ofwel Baskenland en we hebben dingen gezien die je niet voor mogelijk houdt! Daar het landschap, de natuur en de zee ons hier een weelderig aanzicht verschaffen met supermooie kustlijnen, prima golven om te surfen en prachtige grotten om lekker in te poepen, zijn de mensen hier soms niet om aan te zien!
Ook gevoel van schaamte is hier langs de stranden ver te zoeken! Niet zelden komt er een rijpe man, die zichzelf nog beter niet naakt kan zien, al zwaaiend met zijn geslacht tussen de spelende kinderen doorgelopen! Geen spoortje gêne is af te lezen op het gezicht van deze eetlustverstorende verschijnsels.
Omdat we het niet langer aankonden om naar dit soort vertoningen te moeten kijken, besloten we om eens iets nuttigs te gaan doen. Er lang namelijk al een maand vuile was door de hele bus verspreid en het begon zo ondertussen dubieuze geuren te verspreiden. Daarom zijn we met het water uit de stranddouches van een bejaardenbadplaats maar eens flink gaan soppen en binnen de kortste keren veranderde de parkeerplaats in een druppelende droogplaats voor onze voormalig vieze boxerslips, jarretels, kruisloze tanga’s en andere opwindende onderkledij.
Vanaf onze droogplaats kregen wij zicht op een op het eerste gezicht uit een Bassie en Adriaan serie afkomstig eiland. Via een doorwaadbare plaats in de baai konden wij deze magistrale plek bereiken en het avontuur, overigens vastgelegd op video, kon beginnen. Het was een ontdekkingsreis die zijn weerga niet kent, een bloedstollende tocht langs ruïnes, spleten en grotten, waarvan wij op dat moment nog geen idee hadden welke plek we hadden gevonden. Het bleek later namelijk het eiland van Sint Nicolaas! Hier had Hij, ik neem aan dat ik de hoofdletter H mag gebruiken, gewoond met zijn pieterbazen, schimmel en pakjesboot. Hier is het allemaal begonnen. Hier zijn kinderen blij gemaakt, Moren in apenpakjes gestoken en is de enige echte tabberd met bijpassende mijter ontworpen. Wat een inspirerende omgeving, de tranen sprongen ons in de ogen van het warme gevoel dat wij ervoeren. Het verhaal gaat hier de ronde dat de Heiland is vertrokken vanwege zijn zwakker wordende gestel. Hij zit nu op Ibiza, waar het wat warmer is en hij met zijn pieten de nachtclub van “Boy George” tot in de late uurtjes onveilig maakt…
Ondanks de warme wind (van Stefan pffft…) wilde de was maar niet drogen. Vooral de tussen de gevonden voorwerpen van het breakloose kamp gevonden wollen truien bleven lekken. (als zwerver neem je alles mee wat gratis is…)
Steeds maar weer werden tegen het vallen van de avond de klamme tot soms zompige kledingstukken in de kist op het dak gegooid om de volgende dag op een nieuwe bestemming weer te worden uitgehangen. Pas na drie dagen in volle zon konden de laatste gewaden dan uiteindelijk droog in de kast. Weer een halfzware missie volbracht!
Vanaf San Sebastién is er dus eigenlijk niet zo heel veel schokkends gebeurd. We zijn vooral over fantastische kustweggetjes naar de mooiste plekjes gereden, hebben gesurft (of getracht te surfen) en een flinke berg cultuur gesnoven.
Op 2 oktober is de legendarische surfspot Mundaka bereikt. Hier volgen we nu vanaf de rotsen de stunts die de pro surfers uit hun spreekwoordelijke mouw schudden en genieten van de wederom relaxte festivalsfeer. Ook zijn er fatsoenlijke dixi toiletten waar, voornamelijk door ons, dankbaar gebruik van wordt gemaakt. De wedstrijden zijn op het wereldwijde web te volgen via: www.billabongpro.com.
Beeldmateriaal bij dit verhaal: http://www.youtube.com/watch?v=Ajp_5g1HcMU