Trip naar Marokko - deel 4
Spanje
Europa
Flexmaister
Trip naar Marokko - deel 4
Het camp in Mimizan is inmiddels afgebroken en Leks voelt zich weer helemaal de oude! Hoewel hij nog geen kans gezien heeft om de zee in te gaan, besluiten we toch verder te reizen met een aantal mensen van Breakloose. Het is namelijk zo dat nog geen 80 km verderop in het plaatsje Hossegor de “Quicksilver Pro France” wordt gehouden! Een gigantisch evenement met vette muziek, een strand vol sfeer, gezelligheid, cameramensen en natuurlijk pro-surfers zoals Kelly Slater die hier wat geinige kunstjes uithalen op de golven…
Als je ooit eens veel surfbusjes bij elkaar wilt zien, dan moet je echt eens naar zo’n evenement toegaan! De gekste creaties komen hier voorbij! Maar uit de vele reacties, foto’s en omkijkende voorbijgangers blijkt wel dat onze bus (samen met de brandweerauto van onze Zeeuwse buren) toch wel blikvanger nummer 1 is!
Omdat Leks tot nu toe altijd heeft geroepen: “dat doe ik wel even, dat surfen,” besloten we om de dag erna maar zelf te water te gaan. De golven waren zo’n 2,5 tot 3 meter en flink steil dus ideaal om als beginner een poging te wagen (not!) Leks was nog geen 3 meter het water in of hij werd al met een flinke golf terug op het strand gesmeten! Een aantal pogingen verder wist hij het toch tot achter de branding te halen waar Stefan, al menig maal gespoeld, op leks lag te wachten. Na een aantal flinke spoelbeurten en een verblijf van 20 seconden onder water door Stefan kwamen we tot de conclusie dat deze golven nog niet voor ons zijn weggelegd. We besloten om het hier maar aan de Pro’s over te laten!
De dagen hierna werd het weer slechter, wedstrijden gingen niet door en we hadden het zo langzamerhand ook wel weer een beetje gezien in Hossegor. We besloten om achter een paar mensen die contacten hadden in San Sebastién aan te rijden. Naar hun zeggen konden we hier stroom pakken en gratis verblijven! We kwamen daar aan bij een gaar “flatje” wat eruit zag als de meest verschrikkelijke studentenflat die je illegaal in Nederland kan huren en op de steilste heuvel van heel San Sebastién leek te liggen.
Hoewel we zeer gastvrij werden ontvangen door dit gezelschap van Australiërs, Engelsen, Canadezen, Amerikanen en een Nederlander, was er geen parkeerplaats! Ook was er geen kans om te stoppen voor onze blauwe bus omdat de helling zodanig steil was dat we (zelfs in z’n 1) nooit meer in beweging zouden komen!!! Er was maar 1 optie: Stefan uitlaten stappen als gewichtsbesparing, flink vaart maken en in 1 keer doorrijden naar boven waar dan wel een gratis parkeerplaats bleek te zijn met een prachtig uitzicht over de stad! Ook bleek deze plaats hartstikke veilig te zijn omdat het tuig van deze stad niet de moeite wilde nemen om die afschuwelijke heuvel op te lopen.
Na een avondje in het uitgaansleven van de stad, is het de volgende, zonovergoten dag tijd voor het strand. Tijd om, zoals de wannabe surfdudes het zeggen, wat “waves” te “catchen” en wellicht een “lip” te “trashen”. De golven zijn klein, maar geschikt voor een (on)ervaren rot als Leks. Voor de eerste keer in het water met een serieuze kans om te gaan staan komt hij erachter dat surfen niet iets is wat je “zomaar” ff doet! Nu, de volgende dag, op weg naar het internetcafé, waar het verhaal geplaatst kan worden, waarna onze weg zich wederom richting strand zal vervolgen…
Beeldmateriaal bij dit verhaal: http://www.youtube.com/watch?v=ZThdtO_07i0
Foto's
