101 routes door Spanje en Portugal / Madrid -Barcelona I
101 routes door Spanje en Portugal / Madrid -Barcelona I
“La Vuelta de Iberia” / Madrid – Barcelona.
Dwars door de rode woestijn.
De dag was aangebroken om afscheid van Madrid te nemen en ons aan de lange rit naar Barcelona te wagen. We hadden de meest directe weg via Zaragoza kunnen pakken, maar kozen daar natuurlijk niet voor……….. Na een stukje over de snelweg richting Valencia te hebben gereden, sloegen we af naar Cuenca en reden via die stad en Teruel naar Castellón de la Plana, aan de kust.
Op sommige stukken van die route waanden we ons op Mars, zo rood was de aarde. De wagen zag er dan ook niet uit toen we eenmaal de bergen uit waren. Bij Castellón, of Castelló in het Valenciaans, begroetten we de Middellandse Zee op een terrasje aan de boulevard.
Na deze stop was het een kwestie van de kustroute N340 volgen naar het noorden. Vroeger was dit de hoofdverbinding tussen Barcelona en Murcia, nu ligt er een snelweg parallel aan de N340. Dat neemt niet weg dat het toch nog wel een drukke weg is, ten eerste omdat veel mensen geen tol willen betalen voor de snelweg, en ten tweede omdat hier redelijk veel vakantiedorpen langs de kust liggen.
Vóór Tarragona staken we de Ebro over, die hier in de Middellandse Zee uitmondt. Deze heuse rivierdelta is een natuurgebied en herbergt vele soorten vogels, waaronder flamingo´s.
Tijdens een latere vakantie zijn we het gebied ingegaan, dus daarover later meer. Tegen de tijd dat we bij Tarragona waren begon het al te schemeren en de maag wilde ook wel weer gevuld worden, dus hebben we een plekje voor de auto opgezocht en heerlijk gegeten op een terras van een restaurantje in een drukke winkelstraat.
Het laatste stuk tot Barcelona reden we in het duister.
Eigenlijk deden we er vandaag langer over dan ik had verwacht en aangezien Barcelona nog een vreemd terrein was, hadden we na enig zoekwerk pas rond een uur of elf een hostal gevonden.
Het lag zeer centraal, vlakbij de Plaza de Cataluña en de Ramblas (oftewel Placa de Catalunya en Ramblá in het Catalaans), maar dat betekende ook dat het verschrikkelijk moeilijk was om een parkeerplaats te vinden…………, nadat dat eenmaal gelukt was en we bezit hadden genomen van onze kamer, sliepen we die nacht als een blok.( De gegevens van de hostal staan in de geplaatste tip over logeeradressen tijdens deze vuelta )
De volgende morgen moest ik de Mégane gaan inleveren bij AVIS, wat een niet al te makkelijke taak was. Op zich zit het stratenplan van Barcelona heel logisch in elkaar; het grootste deel van de stad is verdeeld in vierkante blokken en er zijn een paar grote, belangrijke lanen die de stad kaarsrecht doorkruisen.
Maar dat maakt het des te moeilijker om te zien welke afslag je moet nemen, aangezien veel blokken verschrikkelijk veel op elkaar lijken.
Na eenmaal het kantoor gevonden en de auto ingeleverd te hebben en met een taxi teruggekeerd te zijn naar het hostal, hadden we de volgende paar dagen om de stad verder te verkennen.
En wat voor een stad !
De hoofdstad van Catalonie, Cataluña op zijn Castiliaans en Catalunya op zijn Catalaans, bruist.
Ze heeft veel overeenkomsten met Madrid, maar is tegelijkertijd compleet verschillend.
Het zijn allebei metropolen.
Madrid is een stad zoals een landshoofdstad hoort te zijn; brede lanen, grote statige gebouwen en overheidsinstellingen.
Barcelona heeft dat ook allemaal, het is immers de hoofdstad van een autonome gemeenschap Catalunya en de tweede stad van Spanje, al zullen de inwoners van Barcelona dat misschien niet zo gauw toegeven.
Maar tóch, iets maakt ze tot absolute tegenpolen.
Is het de taal die op straat gesproken wordt? Of gewoon het feit dat Madrid midden in het land ligt en Barcelona aan de kust? Madrid heeft haar Paseo del Prado, Barcelona de Ramblas. Madrileños zijn deftig, de inwoners van Barcelona losbandiger. Maar om nou te zeggen dat de inwoners van Barcelona ook grotere levensgenieters zijn?
En fin, misschien zal het geheim voor altijd bewaard blijven, en waarschijnlijk is het maar goed dat de twee belangrijkste steden van het land zo van elkaar verschillen.
In Barcelona kun je je in ieder geval onder andere prima vermaken op de Ramblas. Mimespelers, jongleurs, vuurspuwers, levende standbeelden, straatmuzikanten en andere artiesten maken er een gezellige boel van. Alleen maar op een terrasje zitten en de meest uiteenlopende soorten mensen in allerlei kleuren, vormen en maten zien voorbij sjokken, is op zich al een prachtige bezigheid.
Zie verder Deel II (Ik had alweer teveel woorden :-)) )