Lanzerote - voor Orzola

Wat een heerlijke rustige weg,
Weg van de weidse wereld.

Bijna het mooiste stukje van het eiland,
Een stukje in het noorden.

Wild, woest en spetterend,
Woest de lava tussen het witte zand,
Het witte zand grenzend aan een woeste zee.

Ver weg en de laatste hoge berg in de woelige zee,
De laatste berg richting het Afrikaanse land.

Wandelend door het zand in de harde wind,
Het zand met de scherpe zwarte lava stenen,
Een scherp gevoel van volledige eenzaamheid.

Dat maakt het mooi om even hier te zijn,
Hier waar het wild, woest en spetterend is.

Dus niet gaan zwemmen.