Thema: de toerist. Je aandacht verleggen in Barcelona.
Thema: de toerist. Je aandacht verleggen in Barcelona.
Met zuslief in Barcelona. Het is augustus en dus snikheet én superdruk, maar soms kun je qua planning niet anders. We hebben de stad allebei nog nooit gezien en dus genieten we toch wel. De grandeur van Barcelona laat zich ook bewonderen met mensenmassa’s her en der – wat een verpletterend elegante stad is dit. We slenteren veel rond om de sfeer op te snuiven, proberen leuke eettentjes te ontdekken en natuurlijk vinken we ook wat highlights af.
Zo komen we terecht bij Parc Guëll, het landgoed dat Gaudí in opdracht ontwierp en dat nooit helemaal af kwam doordat de Sagrada Família de aandacht opeiste. Op weg ernaartoe zien we voor het eerst een wezenlijk ander gezicht van de stad: een woonwijk vol smoezelige panden, de eerste aanblik na de metro zelfs ronduit stoffig en armoedig. We zouden ons in een ander werelddeel kunnen wanen, maar de stroom toeristen is een constante en dus lopen we ook hier bijna zij aan zij met andere puffende, zonverbrande mensen – zodat we niet in twijfel hoeven raken over onze bestemming. Het enige dat ons onderscheidt van de kudde is dat wij de moeite nemen de grauwe panden met afgebladderde verf op de foto te zetten. Daarna voegen we weer in in de polonaise die ons linea recta naar de roltrappen brengt – over de route hoeven we in ieder geval niet na te denken, de reisgids kan in de tas. Parc Guëll ligt op een berg en daar kunnen we grotendeels met een roltrap naartoe. Dat houdt wat energie over om af en toe één van de vele strategisch geplaatste souvenirwinkeltjes in te duiken. Samen met de rest uiteraard.
Parc Guëll is zoals de foto’s beloven; mooi fantasierijk, als een surrealistische sprookjeswereld vol golvende vormen en kleurrijke mozaïeken. Het is er echter véél te toeristisch, op het bizarre af. Waar ik ook kijk, ik zie mensen. Mensen en camera’s. Ik kan me niet meer op de pracht en praal van Gaudí concentreren, dus verleg ik mijn aandacht maar.
En zo maak ik foto’s van dringende mensenmassa’s in plaats van de schoonheden waar ze omheen krioelen. Een inventief mens heeft altijd een leuke dag!