Woeste natuur en een overwachtse ontmoeting
Andalusie
Spanje
Jankatuin
Woeste natuur en een overwachtse ontmoeting
Vandaag samen met mijn hond Duqua naar ons favoriete plekje aan het meer geweest. (Embalce de Iznájar) Het is al drie weken iedere dag tussen de 30 en 38 graden en hierdoor zakt het water zo snel dat je het bijna niet kunt geloven. De nu droog liggende grond droogt op als grote brokken klei vol met afdrukken van vogelpootjes en soms zak je een stukje weg. Dat maakt het wandelen soms tot een beetje een angstig avontuur.
Het droogliggende land en de bedding van het riviertje doen mij aan het Wad in Nederland denken.
Ik wil graag de andere kant van de kloof zien maar durf door de beweeglijke ondergrond niet goed over te steken. Al rondkijkend zie ik in dit kleine gebiedje zoveel verschillende landschappen dat het bijna niet te bevatten is. Achter de bergen een glooiend graanveld, de ruige rotsen, het Wad en nu er zoveel grond is komen droog liggen lijken sommige stukken wel woestijn. Het is genieten geblazen hier. Ondanks de 36 graden voelt het aangenaam aan. Er waait een zachte wind door de kloof.
Je verwacht het hier niet maar even later komt er een jongeman met een kudde geiten aan. Koptelefoon op, Ipod aan, jaja dit is Andalusie. Ik vraag hem of het gevaarlijk is om over te steken. Hier wel zegt hij maar dichter bij de kloof kan het wel. Ik mag meelopen. Voel me toerist, geitenhoeder en Duqua vindt het schijnbaar heel gewoon. Soms rent ze achter de geiten aan maar de hondjes van de herder houden alles scherp in de gaten en gelukkig luistert Duqua erg goed. Even later zijn we vlakbij de kloof en hier kan er worden overgestoken. De herder laat zien waar het kan, we zakken nog een beetje weg in de blubber maar het gaat goed.Daarna volgt de kudde geiten, een prachtig gezicht. Overgestoken zie ik dat het water aan de linkerkant van de kloof een natuurlijk paadje gemaakt heeft waar de geiten zonder problemen over wandelen. Ze dringen maar niet één valt in het water. Het zonlicht valt door de kloof. Het is prachtig. Ik vraag de herder of dit zijn werk is. Nee zegt hij. Hij maakt alleen s'avonds tegen 18.00 uur een rondje met de geiten...........Het is toch mooi hier, zegt hij. Ik kan niets anders zeggen dan dat ik dit ook vind. Hij gaat weer verder en ik ga terug en loop nog even langs de voor mij onbekende kant van het meer. Kom nog een ruiine van huis tegen. Hoe oud? Duqua springt nog eens in het meer, ik gooi nog een paar keer een stok voor haar weg en ga weer terug naar huis voor een plons in ons eigen loungepooltje.
Foto's
