Mijn aankomst in WWOOFing Orgiva!
Mijn aankomst in WWOOFing Orgiva!
Zittend in het kleinste bad waar ik ooit in heb gezeten (de laatste tijd) laten eindelijk de vlinders in mijn buik van zich horen. Er komt een tevreden lachje op mijn gezicht. Ik ben blij dat ik er ben! Ondanks de twijfels en ondanks het slechte weer van vandaag, grrr!
Na een prima vlucht met Ryanair, die overigens een half uur te vroeg zijn wielen op de grond zette, moest ik de bus op Málaga busstation nemen en vervolgens 3 uur naar buiten staren; genietend van het landschap. Normaal gezien, geen probleem! Beetje jammer dat het echt pijpenstele regende en dus zo grauw was dat het leek of naar het noorden was gevlogen ipv naar het zuiden. Maar goed, als je langs het strand rijdt ben je dat ook zo weer vergeten, waar trouwens her en der verspreid sportattributen staan, handig!
Ook is het leuk om door die kleine, schattige, witte dorpjes heen te rijden en de wat oudere bevolking te observeren. Één koppel zag ik in Nerja, die zeker eind 70 waren, waren nog ZO knap met z’n 2en en ZO schattig, Ook ZO Spaans, heerlijk!
Toen we dik 2 uur later de bergen in slingerden kwamen de vele en grote kassen tevoorschijn. Gelukkig staat er af en toe een vangrail langs de weg, zodat je t idee hebt dat íéts je nog kan opvangen als de bus te veel naar rechts leunt. Om 18:03uur zie ik eindelijk het beroemde witte kerktorentje van Órgiva in de verte met op de achtergrond helgroene bergen en grote vlaktes met obviously olijfbomen. Bij dit zicht sloeg mijn hart voor het eerst over van vreugde en kreeg ik het verloren ‘travel-feeling’ weer terug!