101 routes door Spanje en Portugal / Andalusië / Gibraltar - Granada - Alhambra
Andalusie
Spanje
Nelita
101 routes door Spanje en Portugal / Andalusië / Gibraltar - Granada - Alhambra
De volgende dag gingen we bijtijds op weg voor de rit die ons langs de Costa del Sol en door de Sierra Nevada naar Granada zou brengen.
Maar eerst moesten we natuurlijk nog een rondje La Línea doen om nog eens langs de machtige Rots (van Gibraltar) te rijden.
Het was behoorlijk mistig, alleen de top van de Rots stak boven de nevel uit, wat een prachtig plaatje opleverde.
Dan ging het richting Málaga, de bergen in.
Op het hoogste punt zaten we boven de mist.
Het enige wat daarboven uit stak was, in de verte, weer die Rots.
Daarna ging het weer omlaag en kwamen we weer in de mist terecht, al begon het nu steeds sneller op te trekken met de stijgende temperatuur.
Langs deze kust reden we door de steden die de gemiddelde zon, zee en strand- vakantieganger zeer vertrouwd in de oren zullen klinken: Marbella, Torremolinos, Nerja …..en natuurlijk ook Málaga.
Mijn partner was een enthousiaste luchtvaartfanaat en mocht natuurlijk één van de belangrijkste Spaanse vliegvelden niet missen.
We maakten daar dus een korte koffiestop.
Net op dat moment brak er een staking uit van het grondpersoneel, wat leidde tot de nodige drukte en lichte paniek op de toch al drukke vakantieluchthaven.
De gigantische vertrekhal stond werkelijk barstensvol.
Wij waren op dat moment dus maar al te blij dat we gewoon in onze auto konden stappen in plaats van in te moeten checken………
We vervolgden onze reis en kwamen in Málaga terecht, reden daar over de mooie met palmbomen versierde boulevard en langs de havens.
Daarna verder richting Nerja.
Nerja is een typisch vakantieoord waar veel Spanjaarden en waarschijnlijk nog meer buitenlanders een vakantiewoning hebben, want een groot deel daarvan stond nog leeg (eind april).
Het laatste dorp dat we aandeden op deze route langs de kust was Montril.
Hier sloegen we het binnenland in om de Sierra Nevada in te duiken.
We bevonden als al gauw op een steile, maar zeer goede snelweg bergopwaarts. Op de hoogste toppen lag nog sneeuw.
Het seizoen was nu waarschijnlijk wel afgelopen, maar tijdens de winter is dit gebergte een steeds populairder wordend skigebied.
Granada is dan vaak de uitvalsbasis voor de wintersporters, maar in de bergen zelf zijn hier en daar ook hotels te vinden.
Na een korte stop bij een wegrestaurant ging het weer bergafwaarts voor het laatste stukje naar Granada.
Bij het binnenrijden van de stad werd ook gelijk de beroemdste attractie van de stad duidelijk aangegeven: het prachtige Alhambra.
Het paleis dat honderden jaren geleden door de Moorse heersers is gebouwd en steeds verder uitgebreid.
We besloten om alvast de heuvel op te rijden waar het paleis op is gebouwd voor een eerste bezoekje.
Het plan was om de volgende morgen het paleis in te gaan.
Al ver voor de ingang stond het vol met bussen.
Het zal altijd wel druk zijn hier.
We zijn op dat moment maar niet verder gegaan.
Vanaf dat punt is er een schitterend uitzicht op de Sierra Nevada aan de ene kant en de stad aan de andere.
Daarna was het de berg afrijden en zoeken geblazen naar onze hostal.
Veel straten in de stad zijn eenrichtingsverkeer en doordat ze deels op een heuvel is gebouwd maakte dat het rijden op zijn zachts gezegd avontuurlijk.
Na veel gedraai en een paar keer de weg vragen hadden we het dan eindelijk gevonden, in een zijstraatje van een weg waar we al een paar keer waren langsgereden.
Ach, zoals we altijd zeggen: als je verdwaald kom je op plekjes waar je normaal niet was gekomen en vaak kom ze zo de verrassendste dingen tegen.
De auto parkeren was nu de volgende opgave.
Het was zondagmiddag en hij kon voor nu wel op een parkeerplaats voor het gerechtsgebouw staan, maar ´s avonds moesten we hem wel even een eind verderop in de garage zetten.
Na de spullen in de kamer gezet te hebben, besloten we om toch al naar het Alhambra te gaan.
We hadden namelijk gelezen dat er een maximum aantal bezoekers per dag in konden en wilden daarom kijken of we eventueel al kaartjes voor de volgende dag konden kopen.
Met een busje, dat regelmatig de berg op en af rijdt, werden we vlak voor de poort afgezet.
Kaartjes kopen voor de volgende dag kon niet, maar we konden er echter wel gelijk in.
Dus dat hebben we dan maar gedaan en daar hebben dan ook absoluut geen spijt van gehad.
De drukte viel heel erg mee, vooral om dat het complex verschrikkelijk ruim is opgezet.
Het Alhambra is voor mij niet te vergelijken met enig ander paleis dat ik heb bezocht.
Het is geen gigantisch patserig gebouw met het duurste meubilair en kroonluchters, maar een prachtig gebouwencomplex in de mystieke en schitterende Arabische stijl.
Alle gebouwen zijn anders, aangezien de eerste bewoner van het complex een paleis voor zichzelf liet neerzetten en zijn opvolger (meestal de zoon van de heerser) even verderop een nieuw paleis liet bouwen.
Naast de gebouwen die als residentie voor de heersers dienden zijn ook verschillende gebouwen neergezet voor de harems en het personeel van het complex.
Tussen de verschillende gebouwen in zijn er prachtige tuinen en fonteinen aangelegd, rond plaatsjes met de rijkste versieringen van goud en marmer.
De tuinen worden perfect bijgehouden.
Rondom het complex zijn er hier en daar uitkijkposten, vanwaar het hele dal waar Granada in ligt prachtig is te overzien.
Kortom, die Moren hebben niet het slechtste plekje uitgezocht.
We hebben ons vele uurtjes in het Alhambra zoet weten te houden en eenmaal terug beneden een mooi terrasje opgezocht om eerst te eten en later onder het genot van een heerlijke kan sangría de avond af te sluiten.
Foto's
