101 routes door Spanje en Portugal. / Zuid-Portugal & Andalusië / Tarifa - Gibraltar

Door: Nelita

Geplaatst op Feb 27, 2011

Verder van Tarifa naar Gibraltar! !

Vanaf de landzijde loopt “ de Rots van Gibraltar” nog enigszins hellend naar boven, maar aan de andere kant is het een grote steile wand.
Vrijwel tegen Algecira aan, tussen die havenstad en Gibraltar ingeklemd, ligt LaLínea de la Concepción.
De Spanjaarden blijven aanspraak maken op “de Rots”, zoals Gibraltar overal bekend staat en in het algemeen wordt aangenomen dat de relatie tussen de Spanjaarden en de Engelsen die hier wonen niet helemaal optimaal is.
Of dat helemaal waar is valt nog te betwijfelen; voor La Línea en waarschijnlijk ook voor Algeciras is de Britse enclave een belangrijke inkomstenbron, al was het alleen al door de vele toeristen die deze plaatsen op weg naar Gibraltar passeren en volgens ons leven deze mensen helemaal niet vijandig tegenover elkaar.
De problemen die zich hier voordoen liggen puur op het politieke vlak; Engeland wil één van haar laatste koloniën, en dan ook nog een heel strategische liggende, niet afstaan, terwijl het Spanje gewoonweg niet lekker zit dat een ander land een heel klein maar significant stukje van het Iberisch schiereiland in zijn bezit heeft.
En fin, hoe lang deze twist ook mag duren, de bekende apen op deze rost zal het weinig schelen bij welk land ze horen, zolang ze maar bezocht, bewonderd en gevoed worden.
In La Línea zochten we ons hotelletje op, aten gelijk wat en wilden die avond nog Gibraltar bezoeken.
Het was al donker, maar dat behoefde natuurlijk geen belemmering te zijn
.
Na de heuse grenspost te zijn gepasseerd staken we vrijwel gelijk de startbaan van het vliegveld over.
De baan ligt namelijk haaks op het verlengde van het schiereilandje en steekt aan beide kanten natuurlijk ook een stuk in zee.
Britse militaire vliegtuigen mogen in geen geval bij het starten of landen in Spaans luchtruim komen, waardoor ze behoorlijke capriolen moeten uithalen om op een correcte manier bij de landing opgelijnd te raken met de baan of juist na de start tijdens het uitklimmen de voorgeschreven route te volgen.
Voor de enkele dagelijkse passagiersvluchten die de Rots met Londen en Manchester verbinden zijn de regels gelukkig iets soepeler.
Een idiote situatie natuurlijk, als je je bedenkt dat de beide landen tot de Europese Unie én de NAVO behoren.

Het bovenstaande was de sitatie in 1999, toen wij deze tocht maakten.
Ik voeg daarom een artikel van Wikipedia toe.
Wat gebeurde er later ??
=== “ In 2002 sprak 99% van de bevolking van Gibraltar zich in een referendum uit tegen een gedeelde Brits-Spaanse soevereiniteit, een voorstel van de Britse premier Tony Blair en zijn toenmalige Spaanse collega José María Aznar (1996-2004). José María Aznars opvolger José Luis Rodríguez Zapatero en Tony Blair tekenden in september 2006 een akkoord dat de meeste problemen tussen beide landen en Gibraltar op moet lossen; de luchthaven van Gibraltar mag voortaan vluchten uit Spanje en de rest van de Europese Unie afhandelen, de luchthaven zal zowel door Britse als Spaanse ambtenaren worden bemand, de aanvliegroute mag door het Spaanse luchtruim lopen, de grensbepalingen worden versoepeld, Spanje zal meer telefoonlijnen naar Gibraltar aanleggen en een langlopend conflict over pensioenbetalingen van Spaanse voormalige arbeiders in Gibraltar is bijgelegd.====

We hadden geen idee hoe de stad verder precies in elkaar zit, dus zijn we maar gewoon gaan rijden door de vele nauwe en steile straatjes.
Dat was al een avontuur op zich, vaak waren de bochten niet in één keer te nemen en leek het ons dan ook geen goed idee om nu die rots op te rijden……….dus zijn we er omheen gegaan.
Alhoewel, toen we om de zuidpunt heen waren gereden kwamen we in een tunnel terecht, om even later aan de oostkant van de rots een stuk lager op zeeniveau uit te komen in een woonwijk.
De volgende dag was vanaf de andere kant van de baai te zien dat er hier ook een heus strand ligt.
Wij weer terug door de tunnel, richting haven.
Ze hadden ons verteld dat de Britten in de rots kernwapens hadden, of nog steeds hebben, opgeslagen.
Wij hebben er in ieder geval niets van gezien !!
Er ligt wel permanent een Britse atoomonderzeeër, waarschijnlijk met nucleaire of ballistische wapens aan boord, in de baai.
Dit gevaarte is dan ook het onderwerp van een al jarenlange discussie, vooral vanwege de risico´s van een eventueel ongeluk en de gevolgen daarvan.
Weer eenmaal uit de tunnel reden we bij het haventje aan de zuidkant even de steiger op en vonden een moskee op het puntje ervan.
En ook nu nog wemelde het in de Straat van Gibraltar van de schepen die de Atlantische Oceaan naar de Middellandse Zee invoeren, of andersom natuurlijk. Terug in het wat meer bewoonde gedeelte van de stad even de auto volgetankt, de benzine is namelijk een stuk goedkoper hier door het gebrek aan accijnzen. Voordat we de grens weer overstaken moesten mijn partner ik toch even in de terminal van het vliegveld kijken en toevallig zou er binnen enkele minuten een vliegtuig van British Airways het luchtruim kiezen voor een vlucht “back home”.
De kist was al aan het taxiën, dus wij als een speer naar de baan gehold. Inmiddels waren de slagbomen voor alle verkeer gesloten en stonden er al tientallen mensen te kijken.
De Boeing 737 taxiede naar het begin van de baan om in oostelijke richting te starten en even later denderde hij in volle vaart aan ons voorbij om niet zover voor het einde van de strip het luchtruim te kiezen.
De slagbomen gingen weer open, alles kwam weer op gang en wij stapten ook weer in de auto om richting Spanje te gaan.
Dit keer werd er een stuk strenger gecontroleerd, onder andere op drugs, maar natuurlijk ook voor smokkelwaar.
Gibraltar is immers een belastingvrij land, dus er wordt massaal drank en sigaretten ingekocht.
Eenmaal terug in het hotel vielen we op de zachte dreunen van de nabij gelegen disco in slaap om de volgende dag onze reis te vervolgen naar…….Granada !!