Een riviercruise van Moskou naar
Sint Petersburg
Rusland
Geeveewee
Een riviercruise van Moskou naar
Om 15:35 Russische tijd landden wij op Domodedovo in Moskou. Wij hadden een voorspoedige vlucht met air Berlin. Deze keer waren wij van Düsseldorf vertrokken. Dat scheelde t.o.v. Amsterdam € 210 p.p. Parkeren op luchthaven Düsseldorf is net zo simpel als op schiphol. Via internet alles geregeld, en alles liep perfect. Na dat wij de koffers van de band af hadden moesten we naar de uitgang, daar ging voor ons het avontuur beginnen. We kennen de spraak niet en lezen is ook al niet zo handig. Maar goed, binnen de kortste keren waren we ontdekt door de agente van Tiara Tours, die ons hartelijk verwelkomde.
Nu moesten er eerst roebels gepind worden, daar heeft ze voortreffelijk mee geholpen, dus dat was geen enkel probleem. Ze vertelde dat de luchthaven ongeveer 25 km van de buitenste ringweg was verwijderd, en dat het vandaar nog zo’n 60 km was naar de ligplaats van ons schip. Wij waren in Z.O. Moskou geland en we moesten naar het N.W. van Moskou. Dit alles bij elkaar nam ruim drie kwartier in beslag. Op de ringweg aangekomen begin je je te verbazen, wat is hier een ruimte, wel 5 banen heen en 5 banen terug. En alles rijd door elkaar.
Moskou hebben we op diverse manieren bekeken, we hebben stadstour gemaakt, wij hebben met de metro gereisd, o.l.v. een gids. Hier werd ook verteld dat de metrostations eigenlijk de paleizen zijn voor het volk. We zijn ook in het maagdenklooster geweest. Hier ergens ligt Croetsjev begraven. De zondag werd er een trip gedaan naar het Kremlin – wat vesting betekend -. Hier hebben we diverse kerken van binnen gezien, en ook de grootste klok van Rusland, die door een brand zo verhit was zodat men deze ging koelen. Alleen dat ging iets te snel zodat er een flinke brok uitknapte. Ook stond er de “Dikke Bertha” het grootste kanon van Rusland. Hier gingen kogels in van 1000 kg. Alleen waren ze te zwaar om erin gedaan te worden, dus werd er maar niet mee geschoten. Het graf van de onbekende soldaat, het warenhuis GUM, het “Rode Plein” we hebben het allemaal gezien.
Om half zes in de middag werd er afgevaren, dit was voor ons een ontroerend moment, zes jaar hebben we er naar toe geleefd, om een reis naar Rusland te maken We waren ingedeeld op het Duits sprekende schip de “Dimitri Furmanov”. Onze tafelgenoten waren ook Nederlanders en we hebben eigenlijk de gehele reis zo’n beetje met elkaar opgetrokken. . Aan boord was het eten perfect. Er werd gevaren volgens een strak schema, elke avond werd er tijdens het diner, een a 4 tje in onze hut gelegd met het programma voor de volgende dag. Het tijdstip van opstaan verschilde nog al eens, omdat e.e.a. te maken had met hoe laat we ergens arriveerden. We hebben onderweg de volgende plaatsen aangedaan, Uglitsch, daar de bloedkerk gezien waar Iwan de verschrikkelijke zijn zoon doodsloeg . Yaroslawl, waar we diverse kerken hebben gezien. Goritsy, het Kirrilovklooster. Kizhi, de Christus opstandingskerk, die helemaal van hout is gemaakt bekeken, van de buitenkant. Mandrogi, een soort openluchtmuseum, waar men oude ambachten kon bekijken en er was ook het wodka museum. Na zo’n kleine week te hebben gevaren, met wat oponthoud voor excursies en sluizen, kwamen we om half acht ’s ochtends aan in St. Petersburg. Alwaar om 09:00 uur de bus alweer klaar stond voor weer een rondtoer door de stad. Weer naar een vesting met de St. Petrus en Paulus Kathedraal. Wat duizelingwekkend mooi, wat kun je dan verwachten van de Hermitage? Ook het smolny klooster werd bekeken, maar dan alleen van de buitenkant. De St. Isaacs kathedraal werd bekeken, hier, zo werd verteld zit 900 kilo goud op en aan!!
Wij waren precies op 21 juni in St. Petersburg, dat is in de periode van de witte nachten. Dan valt zonsondergang bijna gelijk met zonopkomst. Er is dan maar een half uurtje schemer in de nacht. Je kunt er je boek zonder kunstlicht bij lezen. Dan zijn er ook altijd grote feesten, zoals openbare concerten in de stad, zowel pop als klassiek..
De volgende dag de Hermitage. Wat een pracht en praal, het was het half uur in de rij zeker waard. De Hermitage telt zo’n 1000 zalen en als je ze allemaal door loopt, dan ben je 23 km verder. Wij brachten er 2 ½ uur door. De en zaal nog mooier dan de andere. Ik kan het niet zo beschrijven, zo mooi is het, zelf gaan kijken is de best oplossing. Ik heb hier bewust niet gefotografeerd, maar een fotoboek aangeschaft op straat voor 5 euro. Want zoals het daar in staat ,zo krijg ik het nooit. En dan niet te vergeten er lopen nog een paar andere bezoekers. Volgens onze gids komen er per dag ongeveer 50.000 bezoekers per dag! Hier hangen meer Rembrandts dan in het rijksmuseum, en oom nog eens hele mooie, ook van Gogh was hier ruim vertegenwoordigd, evenals andere grote namen, zoals, Picasso, Monet, Gaguin enz. Ergens in een zaal stond een marmeren vaas. Deze was uit een blok groen marmer van 19 ton gemaakt. De steenhouwers hebben er 14 jaar aan gepoetst en bewerkt, en tot slot is de vaas met 160 paarden naar de Hermitage gebracht. Hoe hij met simpele middelen op de eerste verdieping terecht is gekomen vermeld het verhaal niet. De maandag vrij gehad en met onze tafelgenoten naar de stad gegaan per metro, en daar heerlijk gewandeld.
Dinsdag’ s om 10 uur was er weer iemand van Tiara Tours present. Ineens was hij er op het afgesproken tijdstip! Perfect!. Die bracht ons naar Pulkovo de luchthaven, de agente vertlede waar e.e.a. was te vinden en hoe alles hier op de luchthaven in zijn werk ging, gaf ons een hand en haar taak zat er weer op. Zo ook onze vakantie. Na een rustige terugvlucht waren wij aan het eind van de middag weer thuis.
Foto's
