Interesting cultural differences.......

Door: JVersteeg

Geplaatst op Mar 24, 2010

Ik mocht gisteren voor het eerst naar Moskou toe. Ik zeg ‘mocht’ omdat ik altijd al gefacineerd was van dit machtige land ‘achter het ijzeren gordijn’ . Daarbij voelde het bijna als een eer, omdat het mij verdomd veel moeite had gekost om aan een visum te komen. Hoewel ik er tegenop zag na 8 daagjes prachtig Nederlands voorjaarsweer de kou weer in te gaan, was ik benieuwd of er nog iets te merken is van het strenge regime, de sobere levensstijl en de corruptie.

Ik werd van het vliegveld opgehaald door een collega. 500 meter buiten de slagbomen van het internationale vliegveld sloten wij aan in een lange, brede rij, chaotisch manouvrerende auto’s. De EEn nog smeriger dan de ander. Waarschijnlijk door de aan alle kanten opspattende grijs zwarte sneeuwdrap.

“Traffic?” vroeg ik. “Ja,... dit is nog maar het begin. Moskou is een ramp mbt file en verkeers opstoppingen.” Het WAS nog maar het begin. Na een half uur waren wij alles bij elkaar zo’n 3 km verder. Toen we op een gegeven moment een beetje op konden trekken, omdat er een gaatje voor ons ontstond, werden wij 200 meter verder prompt door een druk zwaaiende politieagent aan de kant gezet.

“Wat deed je verkeerd?... Te hard in dit drukke verkeer is toch onmogelijk..? ” Hij vertelded ook geen idee te hebben en vroeg mij zijn portemonee en autopapieren even uit het dashbord kastje te pakken.

Even later zat ik alleen te wachten in de auto. Zowel de politieagent als ook mijn collega waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Op zo’n 100 meter afstand was slechts een oude blauwe bouwkeet te zien, waar de bouwvakkers in Nederland hun lunch nog wel eens in nuttigen. Rechts en links naast mij kwam het verkeer steeds meer op gang. Zou alles ok zijn? Zou hij nog wel terugkomen?

Na 20 minuutjes zwaaide de autodeur weer open.
“Zo,.... Geregeld!”
“Geregeld? Hoe geregeld? Wat was de klacht?”

Hij vertelde mij dat de agent hem meegenomen had naar de blauwe keet en hem daar sommeerde dat hij even daarvoor net iets te hard had gereden en dat daar een boete van 1500 Roebel (zo’n 21 euro) tegenover stond. De agent vroeg hem hoe hij het het liefst wilde regelen. Er zou namelijk wel een en ander aan papierwerk bij komen kijken waardoor het even zou kunnen duren.

“Wat dacht je van 500 roebel in cash?” suggereerde mijn collega. Dat vond de agent geen onaardig voorstel. “Zijn er hier camera’s in dit kantoortje waarop we vastgelegd kunnen worden?” . “Ja,... antwoorde de agent “2 camera’s, rechts en links boven in de hoek”.
“Kom dan maar even naast mij zitten dan geef ik het je onder de tafel.”

En zo werd mijn collega weer vrij man en konden we onze weg richting het centrum van de stad vervolgen. “Is dit normaal?” vroeg ik, terwijl ik nog steeds een beetje verbouwereerd voor mij uit zat te staren. “Aan de orde van de dag” antwoorde hij, ”je zou moeten zien in wat voor auto’s die lui rijden. Mijn Range Rover is er niets bij”.