Rusland

Reisgids

Nieuws

Beste reistijd

Regio's en steden

Foto's

Praktisch

Rusland image

Rusland

Rusland
Europa
Marjella

Alien in Rusland

Alsof er een Alien over de straten van Rusland loopt. Iets wat ze nog nooit gezien hebben, ze kennen het van de TV, maar vele mensen hebben er nog nooit eentje in het echt gezien.
Het spreekt hun taal niet, het glimlacht, maakt foto's van alles en iedereen. Wat is er toch zo mooi aan Rusland? Waarom vind het hier leuk?

In Moskou kijken ze er niet raar van op en in St. Petersburg is het ook normaal, maar wat die Alien toch in vredesnaam in Murmansk en Petrozavodsk moet..
Mensen in deze steden kijken je aan alsof je een Alien bent. Wat moet je toch in Rusland als je de taal niet spreekt en je ook nog eens helemaal alleen bent als meisje??

Rusland is een vreemd land, altijd voelde ik me naar het land getrokken, alsof het me riep. Nog nooit ben ik er geweest en nu het zo dichtbij is kan ik niet wachten om eindelijk kennis te maken met het land waar ik al zo lang naar toe wilde.
Steeds komt er weer de vraag waarom ik naar Rusland ben gekomen, wat is er zo mooi aan dit land? Wat is er zo leuk aan een wagon met 60 bedden zonder privacy en een stinkend toilet?

Een echt duidelijk antwoordt blijf ik ze verschuldigd, maar wel kan ik zeggen dat het land me grijpt. De dagenlange treinritten, de wagon met 60 bedden geen privacy en een stinkend toilet, de mensen die wegrennen als je Engels spreekt.
Je kunt op twee manieren naar al deze dingen kijken. De eerste is de negatieve kant:
Dagen lang in een stinkende trein met mensen die stinken en teveel eten met zich mee hebben. Mensen zijn niet sociaal en willen niet met je praten. De straten zijn grijs net zoals de uitdrukking op de gezichten van de mensen.

Er is ook een andere manier om hiernaar te kijken, de positieve kant:
Dagen lang de tijd om met mensen te praten. Mensen die maar al te graag eten met je delen en er niks voor terug willen. Mensen die ondanks de taal toch graag met je willen kletsen. Dat ene lachende gezicht dat je aankijkt op straat.
Ach en die grijze straten, daar kies je gedeeltelijk zelf voor, er zijn altijd mooiere stukken in een stad en er is altijd wel iemand die je graag wilt helpen.

Ik kies ervoor om het positief te zien, als je het positief probeert te zien en alle nieuwe dingen omarmt dan komen er vanzelf leuke en goede dingen op je af. Mensen die je de weg wijzen, mensen die eten met je delen, mensen die voor het eerst in hun leven met een buitenlander praten en je de glinstering in hun ogen kunt zien.
Zelfs mensen die voor je zorgen als je niet helemaal fit bent. Ik heb nog steeds geen idee wat de schoonmaakster allemaal zei en mij verstond ze ook niet. Toch kwam ze telkens weer terug om te kijken of ik iets nodig had, pijnstiller, een extra deken, een massa aan appels.

Graag ga ik terug naar het vreemde land dat me gegrepen heeft. Waarom zou je in vredesnaam terug willen komen naar Rusland? Tsja, dat antwoordt moet ik ook verschuldigd blijven, ik kan het niet zo uitleggen.
Soms wat ongemakkelijk, maar altijd intrigerend wat je terug doet laten komen.

Terug naar Rusland.
Als een Alien in Rusland.