In het kindertehuis waar wij jaren geleden vrijwilligerswerk deden was het niet mogelijk om in het Engels met de kinderen te communiceren. Zij spraken alleen Roemeens en dus deden we ons best om door middel van een boekje 'wat en hoe Roemeens' toch een beetje te praten met de kinderen. Ovidiu was een vrolijke knul met een grote lach op zijn gezicht.. Hij vond het ook leuk om nieuwe dingen te ontdekken en dus vond hij het boekje helemaal interessant... Hij wilde wel wat Nederlands leren en wij het Roemeens dus samen hielpen we elkaar... Tenminste.. dat probeerden we, want Ovidiu lag om de haverklap in een deuk om wat hij zat te lezen, zo leuk..! Ach.. dat Roemeens leren zou nog wel komen.. ik vond het prachtig hem zo vrolijk te zien..!!