Het aardige van ramen en deuren in wat zuidelijker, warmere, landen is, dat je er vaak mensen in ziet verschijnen, om te kijken wat er buiten gebeurt, te kletsen met de buren, te telefoneren, of zoals hier een wasje te drogen te hangen. Ik sta hier in Sintra, te luisteren naar de stadsgids die vertelt over het Palacio Nacional de Sintra, waar we op uit kijken. Omdat de gids nogal de tijd neemt dwaalt mijn blik af naar boven, waar deze mevrouw onverstoorbaar de was ophangt. Ze is denk ik wel gewend dat er regelmatig plukjes toeristen onder haar raam staan.