We blijven nog even op de Mercado do Ribeira. Maar na het winderige uienverhaal van eerder vandaag lijkt het me wijzer als we ons begeven naar de visboer. Ook gezond maar met een stuk minder nawerking, zeg maar ;-)

Om nu even serieus te doen is het tijd dat ik alle gekheid op de stok(vis) overboord gooi. Er ligt toch nog genoeg op de toonbank...
Stokvis is de benaming voor gedroogde vis. Stokvis wordt meestal gemaakt van kabeljauw, maar het kan ook van leng of haring. Door het drogen is de vis veel langer houdbaar, afhankelijk van hoe koel en droog de vis bewaard wordt kan de houdbaarheid oplopen tot wel een jaar. Een andere manier om voedsel lang houdbaar te houden is zouten; gezouten kabeljauw noemen we labberdaan of klipvis - een methode die ontwikkeld is in Portugal.

De klant in de winkel is tevreden met wat hij krijgt en doet boter bij de vis. Ik voel me hier in deze mooie stad als een vis in het water. Hoewel... ik denk dat deze stokvis daar misschien niet veel begrip voor kan opbrengen ;-)