Om onze zere voeten wat rust te gunnen na het vele slenteren door de nauwe en kronkelige straatjes van de wijk Alfama, ploffen we neer bij een klein zaakje met slechts twee tafels en wat stoelen op het terras. Het is een café waar lokalen komen en die zitten binnen aan de bar, wij hebben het rijk buiten voor ons alleen. Een grote koude pils en cola worden gebracht en we genieten van het vocht in onze dorstige kelen.
Aan de overkant van de straat komt een groep scholieren langs die het erg druk hebben met elkaar. Kaasje, denk ik, die zijn voor mij. Ik klik er lustig op los, tot een van de jongens het ziet en mij recht aankijkt. Hij kijkt verrast naar me maar gelukkig niet met argusogen!