Waarom wil je er naar toe? Die vraag heb ik vaak gehoord. En dat vroeg het me ook zelf af.
Maar:..Geboren en opgegroeid vlak na de Tweede Wereld Oorlog. Ieder jaar herdenkingen, ook al als kind. 10 jaar na de bevrijding een bevrijdingsbeker op school . Ik heb hem nog steeds. De Waalsdorpervlakte bij Scheveningen samen met mijn ouders en later met mijn kinderen. De Dam met mijn kinderen. Wageningen en Arnhem, op vakantie met ouders naar de Grebbeberg. Limburg , de begraafplaatsen daar. Westerbork. in Drente. Of televisie kijken op 4 mei. En de dag erna: Bevrijdingsfeesten en als kind altijd vrij van school. Herinneringen aan deze dagen al mijn leven lang. Veel indrukken en verhalen. En zo ook een bezoek aan Auschwitz en Birkenau samen met mijn man.. Het was te verschrikkelijk om allemaal te zien. En toch was het goed om te zien. In 1 van de barakken waren deze rozen neergelegd. Stil leven bij iets heel erg. Ondanks veel bezoekers was het er wel stil. Want hier kun je ook niets zeggen... alleen maar gedenken en blij zijn voor de vrijheid die wij hier gelukkig wel hebben. 4 mei 2020 Anders dan anders maar juist ook om bij stil te staan.