Eindelijk wat sneeuw in Oostenrijk!
Eindelijk wat sneeuw in Oostenrijk!
Let is snow! Let is snow! Let is snow! Eindelijk is er weer wat sneeuw gevallen! Oké, het is een laagje van een centimeter of twee, drie, maar toch! Het is in ieder genoeg sneeuw om de tractor met sneeuwkettingen te laten rijden en de buurman met sneeuwschuiver bezig te zien. Horen eigenlijk. Maar op zich een prima geluid om mee wakker te worden. Na het ontbijt liepen we naar de skipiste. Het sneeuwde heel licht en boven zag het er mistig uit. Ach, we proberen het gewoon. Bovenaan bij de Hohe Mut was het inderdaad wat mistig, maar de piste was goed te zien en lag er prima bij. We hebben gelijk twee keer de hele dalafdaling gedaan. Fantastisch! Vandaag wilden we eigenlijk het gedeelte van Obergurgl doen dat we gister nog niet hadden gedaan, maar helaas was één van de liften daar afgesloten. Waarschijnlijk vanwege de wind, want op de top waaide het aardig. Na een paar heerlijke pistes, namen we de dalafdaling naar Festkoglbahn. We snapten waarom deze zo rustig was; veel ijs en weinig sneeuw op de piste. Jammer, maar dan weten we dat ook weer!
Het was ondertussen gestopt met sneeuwen en ook de mist was verdwenen. De zon deed echt z’n best om door te komen! Het snowboarden ging ook echt heel goed! Gerben zoeft met hoge snelheid naar beneden en voelt zich weer helemaal vertrouwd op zijn board. Ook Eveline komt met soepele bochtjes beneden. Ook op de paden gaat het haar steeds beter af; met een vloeiende hakken-plat-tenen-plat-hakken beweging (hier is vast een benaming voor…!) komt ze elk pad naar beneden! Na twee uur lang heerlijk geboard te hebben, besloten we naar Hochgurgl te gaan. We namen de Top-Express en kwamen 16 minuten later aan in het andere gebied. Ander gebied, ander weertype. Geen zon te zien, wel een enorme sneeuwstorm. Laat maar, we gaan wel weer terug. En 16 minuten later stonden we weer in ons eigen gebied. Met zon.
Na nog een paar lekkere pistes, was het tijd om te lunchen. Voor Gerben een wienerschnitzel, voor Eveline twee knödels, een typisch Oostenrijkse lunch dus! Na de lunch was het echt prachtig weer: strakblauwe lucht en volop zon. Zo hoort wintersport te zijn! Hoewel… de pistes waren er door de verse sneeuw niet beter op geworden. Steeds meer hopen sneeuw en steeds meer ijs. IJsplaten van meters lang en meters breed zelfs. Niet echt de ideale situatie om te boarden. Om een uurtje of twee hebben we de dalafdaling genomen en zijn we naar ons hotel gelopen. Op ons balkon hebben we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten. Toen het buiten koud begon te worden, zijn we weer de sauna in gedoken. Eveline heeft ook de Physio Therm Infrarotkabine geprobeerd; eens kijken of haar spieren morgen weer helemaal vitaal zijn! Later op de avond zijn we weer naar het dorpje gelopen en hebben een hapje gegeten. Dat was weer een lekkere dag!