Nu weet ik niet wat anderen in hun vrije tijd doen maar een knekelhuis bezichtigen is nu niet het eerste wat in me op komt.

We kwamen met onze camper terecht in Hallstatt gelegen op een smalle landtong aan de oever van de Hallstätter See, in de rug gedekt door de steile Salzberg.
Het kerkhof is er klein: men ligt hier niet voor de eeuwigheid.

Om de tien tot twintig jaar worden de graven op het kerkhof geruimd om anderen de gelegenheid te geven in de grond van hun geboortedorp begraven te worden. (Die ruiming gebeurt overigens nu alleen nog van hen die geen bezwaar hebben.)
De nog resterende beenderen worden gereinigd en overgebracht naar het Beinhaus.

Daar liggen nu ongeveer 620 mooi, door familie versierde schedels
en daar wordt je toch wel even stil van.