Dag 4: Preikestolen
Dag 4: Preikestolen
Toch weet ik nog een paar uur te slapen en als eerste campinggast sta ik op om te douchen. Om half 8 sta ik dan bij de bushalte, net buiten de camping. De zon is al goed, door de sluierbewolking heen, te zien. Daar is de bus. Netjes op tijd. Ik zetel me in de luxe touringcar en praat wat met de buschauffeur. Hij brengt mij en vijf andere vroege vogels naar de haven van Stavanger.
Bij de haven van Stavanger stappen we op de boot die ons naar andere kant van het fjord brengt, naar het havenplaatsje Tau. Vervolgens stappen we met inmiddels ruim 50 Preekstoel-liefhebbers weer een touringcar in. Een uur later staan we aan de voet van de beklimming naar de Preikestolen. Heen en weer duurt, de tocht van zeven kilometer klimmen en afdalen, ongeveer vier uur. Het is inmiddels 20 graden en de zon straalt rijkelijk op de torenhoge hoge bergen van het Lysefjord. Prachtig!
Na een goed uur en aardig wat zweetdruppels verder, bereik ik de Preekstoel. Eenmaal boven begrijp je waarom de Noren deze rotsformatie zo hebben genoemd. Wat een geweldig uitzicht op de Preikestolen, het Lysefjord en de hele omgeving. Twee uur lang vermaak ik mij met alleen maar genieten van dit sublieme landschap. Je voelt jezelf haast een fruitvliegje als je ziet hoe immens groot het fjordlandschap is. Zeker als je beseft dat de Preekstoel maar een minuscuul gedeelte van het Noorse fjordgebied is.
De rots, van ongeveer 25 x 25 meter, is ongeveer tienduizend jaar geleden gevormd door scheuring als gevolg van vorst, regen en wind. De rots loopt bijna kaarsrecht 604 meter naar beneden het water van het Lysefjord in. Waaghalzen zitten bijna roerloos zonder angst, als hoogwerkers aan een wolkenkrabber uit de jaren 30, op de rand van de rots. Ze keken rustig over de rand naar beneden. Anderen durven niet eens dichterbij te komen dan op vijf meter afstand van de rand. Sommigen ondernemen toch een dappere poging om, al kruipend en tijgerend, naar de rand te komen. Eenmaal daar steken ze hun hoofd of camera net over de rand. Ik koos ook voor deze laatste optie, dan maar een bange wezel. En om eerlijk te zijn giert de adrenaline door mijn lichaam op het moment dat ik de diepte inkijk. Angst en tegelijkertijd een flink stuk opwinding van hoe prachtig de natuur in staat is om zoiets moois voor ons achter te laten. Hiervoor ga je op reis!
Om de spanning en kriebels rustig weg te laten zakken, ga ik op gepaste afstand van de rots zitten. Heerlijk in de zon met een eerder gekochte Noorse ciabatta en een flesje jus d’orange. Het is een komen en gaan van mensen. Dagelijks komen hier, op een droge en zonnige dag in het hoogseizoen, ongeveer 5000 mensen. Nadat ik weer bijgekomen ben van deze geweldige ervaring, daal ik rustig af, over de stugge rotspartijen die soms vrij steil zijn, naar de plaats waar de bus teruggaat naar Tau. Twee uur later zit ik met vrij vermoeide kuiten fijn uit te rusten op de boot terug naar Stavanger. Even een half uur de benen rust geven en de ogen dicht. Heerlijk!
Het is vier uur ’s middag als ik weer in Stavanger rondloop. Even de oude binnenstad, met diverse kleine winkels, bekijken en daarna weer terug naar de camping. Onderweg eet ik snel even een lekker pizza slice. De winkels sluiten hier ook tussen vier en vijf, daarna komt de stad ook echt tot rust. Mensen begeven zich naar de terrassen bij de haven om even gezellig met elkaar te kletsen en aansluitend wat te eten. Er zijn voldoende restaurants, waar met name visgerechten wordt geserveerd. Morgen ben ik toch in Bergen, dus een korte impressie van deze stad is voor mij voldoende. Daarbij zijn de benen wat vermoeid en gaat een koud biertje bij de camping er ook wel in.
Terug op de camping staat Marit achter de balie bij de receptie. Ik dank haar voor haar goede tip en vertel haar hoe prachtig het was op de Preikestolen. Ze geeft me een lieve glimlach en met haar fabelachtige blauwe ogen loop ik helemaal voldaan bij haar weg. Voordat ik morgen weg ga, wilde ik haar gewoon nog even één keer zien. Hoe hard de auto’s ook langs mijn tent zoefden. Ik sliep die nacht als een roos.