Dag 9: van Flåm naar Blessheim
Dag 9: van Flåm naar Blessheim
Na twee geweldige dagen in dit mooie fjordplaatsje zoek ik het, op dag negen, hogerop via de Aurlandsvegen. Tijdens de beklimming met de motor stop ik op ongeveer 600 meter hoogte. Vanaf daar is het een prachtig uitzicht over het Aurlandsfjord en het sublieme fjordlandschap. Op het hoogste punt (1306 meter) zijn er erg mooie vergezichten over de hoogvlakte tussen het Aurlandsfjord en het Sognefjord. Al rijdend in de zon, langs bergmeren en overgebleven plakken sneeuw, gaat de weg via vele bochten en heuvels over in een steile afdaling naar Lærdal. Met een veerpont kom ik na 10 minuten aan de andere kant van het Sognefjord.
Bij Sogndal rijd ik de bekende Sognefjordvegen (RV55) op. Deze weg gaat langs een groot gedeelte van het Sognefjord en stijgt naarmate je steeds dichterbij het Jotunheimen nationaal park komt. Tegelijkertijd merk ik dat ik het fjordgebied verlaat en het nationaal park met de hoogste bergen van Scandinavië binnen rijd. De Noren noemen deze weg ook wel ‘De weg over het dak van Noorwegen’. Het hoogste punt van deze weg ligt namelijk op 1434 meter en dat maakt het meteen het hoogste punt, dat je via de weg kunt bereiken, in Noord Europa. Onderweg zijn er prachtige uitzichten die eigenlijk niet met een pen zijn te beschrijven. Mocht je al deze oogverblindende plaatjes bij elkaar kunnen rapen en het op doek willen schilderen. Dan zouden de Mona Lisa en de Nachtwacht daarnaast verbleken.
Mijn doel was om de Galdhøpiggen, de hoogste berg (2469m) van Scandinavië te beklimmen. Aangezien het weer morgen om zal slaan en het laat in de middag is, besluit ik om door te reizen naar Blessheim, dat mijn volgende doel is na de Galdhøpiggen. Na een ochtend en middag puur genieten als inmiddels semi-ervaren motorrijder, bereik ik het gehucht ten oosten van Jotunheimen. Ik huur hier een Hytter die op nog geen tien meter afstand van het Øvre Sjodalsvatnet staat. Hier breng ik, na een heerlijke maaltijd in de lodge, een rustige nacht door.