Zeeland
GGMAF - Charlie bit my finger
Kachikally, the Crocodile Pool.
Kom naar de heilige krokodillen vijver waar je Charlie de krokodil kunt aaien.
Er hangt informatie voldoende voor dit uitstapje in Gambia.
Het spreekt mij niet erg aan om een krokodil te aaien. Ik heb het niet erg op die broeders. Volgens mij zijn ze razendsnel, niet zo zeer met lopen, hoewel ik dat ook niet zeker weet, maar wel met reflexen.
Maar na een paar dagen gaan we met de tuinman van het appartement op stap. Veel leuker dan met de organisatie en dan verdient hij ook nog een paar centen (wat heet een paar centen, een half maandloon) maar voor ons nog steeds een schijntje. Heb ik op zich geen moeite doet als hij zijn best doet om een leuke dag te maken.
Na wat omzwervingen op schooltjes en marktjes moeten we toch naar Charlie. En achteraf best leuk. Moet je gewoon doen als je er toch bent. Een klein museum, een enorme boom en de vijver met een stuk of 80 krokodillen. Een paar kroks liggen wat apart in de zon. Ja, die daar. Die kun je wel aaien. Hij bijt bijna nooit. Lekker dan. Ze liggen wel stil. Maar wat ongelooflijk onnatuurlijk om daar recht op af te stappen en dan door de knieen te gaan om zo’n beest te aaien. Zou Charlie dat zelf wel prettig vinden of heeft hij misschien een slechte dag.
1) Mijn dochter zit er al naast. Die is voor geen enkel beest bang.
2) Mijn vrouw heeft er meer moeite mee en beperkt zich tot het puntje van de staart.
3) De kroks zijn zo groen vanwege het kroos in de vijver met Alex onze gids (niet bang, wel voorzichtig) op de voorgrond.
4) Tenslotte laat Charlie met een beetje aanmoediging van de gids nog even zien dat ze allemaal gepoetst zijn en dat hij het nog niet verleerd heeft.
Waarom bijt Charlie niet en zorgen ze er voor dat je niet in de buurt van de andere kroks kan komen. Dat laatste weet ik wel, dat eerste begrijp ik nog steeds niet.
Charlie bit my finger