Deze keer dan toch eindelijk eens bij de Slufter gaan kijken. Een flinke trap het duin op. En dan een prachtig zicht over de natte gronden naar de opening in de duinen waar de zee kan binnenstromen zodra het vloed wordt. Om helemaal naar de zee te lopen (natte schoenen verzekerd) heb je best wat tijd nodig. Dus niet gaan als je nog andere zaken op het dagprogramma hebt staan. Wij kozen om onder de duinenrij richting het noorden te lopen in de verwachting veel vogels te zien. Zaten toch echt te ver weg. Maar heerlijk rustig wandelen/uitwaaien.

bron NPDuinen van Texel:
Na een aantal mislukte pogingen om er een landbouwpolder van te maken, werd aan het begin van de 20e eeuw besloten het zeegat open te laten. Het Sluftergebied bestaat uit een krekenstelsel dat soms na een storm onder water staat. Kenmerkend is de kweldervegetatie met planten als zoutmelde, zeekraal, de geurige zeealsem en het lamsoor, waarvan de bloemen in de zomer het hele gebied paars kleuren. Het grootste deel van De Slufter wordt als vogelreservaat beheerd; alleen het zuidelijke gedeelte is vrij toegankelijk. In het noordelijke stuk broeden veel vogels, zoals eidereend, bergeend en kluut. In de Sluftergeul leven zeedieren als krabben, garnalen en platvis. De Slufter wordt beweid door schapen, die door het eten van de kwelderplanten bij voorbaat al gezouten zijn!