Eeuwen geleden als landpirate tot alles in staate.
Met noodweer stond dat oude boze wicht
op 't Oerderduin met vals verleidend licht
Liet schepen zo uit de koers te pletter slaan,
om te roven uit armoe, om voortbestaan.
"Haar straf", op het hoge duin van 't Oerd,
't vergaan van 't schip met haar zoon Sjoerd.
Van ellende, ach en wee, verdween z'in zee.
Nog klinkt bij storm de stem over het Oerd
van Ritskemooi, die roept om Sjoe-oe-oe-oerd.