de wereld rond in 1 dag en je eindigt in...oostenrijk

Door: Kokkeeri

Geplaatst op Jan 17, 2010

dat is in het kort mijn bezoek aan de Vakantiebeurs 2010 vandaag. Volgens mij rustiger en kleiner dan andere jaren, maar toch weer heerlijk om al die bestemmingen te bekijken, plannen te maken en mensen te kijken. Onze reis bracht ons vandaag via de verre bestemmingen hal (Kyrgizie, Zuid-Afrika, Surnima) naar Latijns Amerika (is dat dan niet ver genoeg voor een verre bestemming?), een biertje in Hongarije en Afrika in Oostenrijk. Vanaf vandaag mijn favoriete land. Oostenrijk, zeg je. Ja, inderdaad Oostenrijk! Het gezellige centrum van de Vakantiebeurs 2010.
Eigenlijk waren we op zoek naar de Ierse bar, normaal gesproken de plek van de vakantiebeurs. Maar die hadden dit jaar even bezuinigd. Dus kwamen we uit bij Midden en Oost Europa, hal 8. In een verder vrij duffe hal met veel te serieuze (maar wel leuk traditioneel geklede) Duitsestandhouders, Slowaken, Tsjechen, Serven en Slowenen hadden de Oostenrijkers een bar/restaurant gebouwd. Iets wat het midden hield tussen bierlokaal en ski-hut. Er was ook een zanger die met orgel en accordeon voor wat gezelligheid zorgen. De combinatie van muziek, lederhosen en de grote glazen bier trokken veel bezoekers. En het bier zorgde voor extra gezang, wat ook weer veel mensen aantrok. Vooral tegen sluitingstijd.
Terwijl Rosamunde, Sweet Carolina, Viva Hollandia en ander ski-hut klassiekers volop werden meegezongen, liep het personeel af en aan met bier en eten.
De organisatie had blijkbaar met veel oog voor detail het personeel geselecteerd. Het leek wel of je the Sound of Music binnen stapte. Veel lederhosen en suede. De 'Modern Talking' broers, Jürgen en Günther met gouden oorbellen en mooi geföhned en geblondeerd haar brachten het bier rond. Sylvi in haar 'lederhosen' deed het eten, samen met Silke (in een korte suede broek). Daar tussendoor liep Werner de glazen op te halen en verrichte Bärbel en Heidi nog wat hand en spandiensten achter de bar. Meer stereotyp kon het eigenlijk niet worden. De juiste namen en de juiste 'look' en kleding. En onze muzikant kreeg het publiek mee. Na elk nummer zette hij een enthousiast meegebruld 'ein, zwei, drei, zaufen!!!' in. Inmiddels kwam de eerste polonaise voorbij, stonden er mensen op de tafel te dansen en bleef het bier in hoog tempo voorbij komen.
Terwijl ook in de gangpaden spontaan dansgroepen ontstonden, deed zicht het hoogtepunt van de dag voor. Een afrikaanse vrouw startte op een van tafels een dans op de tonen van 'Anton aus Tirol' ...... De glazen gingen de lucht in en niemand zat of stond nog stil. De polonaise werd langer, het gezang luider en het publiek stroomde toe.
Zo was op 17 januari om 17:30 even het centrum van gezelligheid in de wereld. Wie had dat ooit verwacht! Met stip in mijn vakantie top 10: Oostenrijk!

Kijken hoe ik er morgen over denk.