Patchwork Enschede

Door: Awesomemore

Geplaatst op Aug 22, 2012

Werk heeft ons doen aanspoelen in Enschede. Om ondanks de tijdelijkheid van ons verblijf een beetje wortel te schieten in de Twentse bodem, meander ik door de straten. Enschede verrast me. Geheel in overeenstemming met haar verleden als textielstad, lijkt ze op een lappendeken. Patchwork met veel kale en versleten plekken die soms met hechte steken zijn vastgezet op kleurige vlakken.

De meeste mensen die met de trein de stad binnenkomen zullen gruwen van het station dat de zuurstofarme lucht van de jaren vijftig ademt. Maar geduld is een schone zaak. Want nog een jaar of tien en de architectuur van Enschede CS kan op de cover van een Taschen boek. Dat is wat de tijd soms doet met gebouwen.

Het station de rug toegekeerd, slinger je langs knusse winkelstraatjes naar de Oude Markt. Hier vechten god en gezelligheid om de aandacht van de Enschedese bevolking. De omsingeling van de kerk door cafés en terrassen doet vermoeden dat de heer het onderspit delft. Hoe anders zal het geweest zijn in 1200 toen de kerk werd opgetrokken?

Bier en bijbel achterlatend kom je na verloop van tijd aan in het Rotterdam van Enschede, het Van Heekplein. Hier staan de grote warenhuizen, komen de Duitse buren massaal de grens over voor de markt op dinsdag en vind je op een dobbelsteenworp afstand casino en ziekenhuis.

Een ruime u-bocht en een paar kilometer omhoog slenterend langs plompverloren cafés die als oases in een woestijn van woonwijkbaksteen staan, sta je in een zwarte bladzijde van de stad: Roombeek. Twaalf jaar na de vuurwerkramp is de wijk voor de tweede maal onherkenbaar veranderd. Architectonische hoogstandjes hebben het verleden grotendeels uitgewist. Maar wie de geschiedenis van de wijk kent, hoort de stenen hier en daar fluisteren over verlies en ontroostbaar verdriet.

Maar Enschede moet verder, net als wij. Dus schuimen we de straten verder af en zien we stukken stad als een aaneengeklonken ketting van lintdorpen.

Een stad met een anarchistisch verkeersreglement waar je constant moet opletten. Op een bovengemiddeld aantal scootmobiels, op fietsers op de gedeelde stoep, op unieke verkeerslichten die op groen gaan voor het fietsverkeer van vier kanten.

Een stad met Amerikaans aandoende wijken. Zonder stoep en grenzend aan maïsvelden.

Een stad met prachtige parken en konijnen in het centrum.

Een stad waar als de rolluiken van woningen omhoog zijn, de vensterbanken opvallend symmetrisch blijken ingericht.....