De Columbus Community als therapie

Door: MarleenvM

Geplaatst op Nov 12, 2016

Sinds 1 september van dit jaar ben ik actief op deze Columbus site. Inmiddels al flink wat foto’s geplaatst, een paar blogs geschreven en reviews online gezet en blijf nog wel ff online hier. Nee hoor, het is helemaal niet verslavend. Al mijn acties hier zijn al een beloond met topblog van de week en de titel reisreporter van de week. En dan zullen maar niet te lang stilstaan bij die rode ster want de keuzes van de redactie kan ik me zeker niet altijd in vinden. Er komen zoveel foto’s voorbij die meer rode ster waardig zijn naar mijn mening. Ik heb wel gelezen dat er hier wel meer zijn die het niet eens zijn met de keuzes. Maar daar is het ook allemaal niet om te doen, integendeel zelfs…. Afgelopen januari werd ik op mijn 42ste getroffen door een herseninfarct en in eerste instantie leek het allemaal wel mee te vallen. Geen uitval van ledematen of spraak, alleen mis ik een stukje zicht maar daar viel wel mee leven. Zo op eerste gezicht had ik geluk gehad en zou ik vrij snel kunnen herstellen. En ik wilde ook door want er stond een reis naar Japan gepland en daar wilde ik wel naar toe, beter gezegd daar moest ik naar toe. Had wel een reisverzekering hoor maar daar wilde ik geen gebruik van maken. Dus hup naar het revalidatie centrum en door. Mijn werk weer langzaam opgepakt, elke paar weken een uurtje per dag meer dus zou wel goed komen. Mij krijg je niet zomaar klein en we gaan zeker niet bij de pakken neerzitten. De reis naar Japan is doorgegaan, zoals de meeste wel hebben gezien aan mijn bijdrage hier, maar herstelt was ik totaal niet. Blijkbaar kon ik me helemaal opladen voor die reis want viel bij terugkomst pas in een diep en zwart gat. Angstaanvallen, geen energie en de normaalste dingen doen kostte heel veel moeite en had nog een waslijst van kleine tekortkomingen naast de dingen die ik al had. Bij de revalidatie bleven ze hameren dat ik een hobby moest gaan zoeken wat rustig en ontspannen was. Tsja en als je altijd actief bent geweest vind dan maar eens iets wat bij je past zittend op de bank. En na maanden zoeken en dingen uitproberen die ik kon gaan uitoefenen als hobby kwam ik uit op de Columbus site. Dacht eerst nog dat je een bovengemiddelde fotograaf moest zijn en op z’n minst voor je werk in de reiswereld moest zitten maar dat bleek niet zo te zijn. Fotografie heeft me altijd wel geïnteresseerd ,en doe dat ook graag op reis, maar de foto’s bleven na het maken van een fotoalbum ergens op de harde schijf staan. Ik had nog nooit van mijn leven interesse gehad in elke vorm van social media maar hier kon ik me wel in vinden. Zelfs in de wachtruimtes bij mijn vele artsen- en revalidatiebezoeken zit ik op mijn telefoon of tablet foto’s van mijn mede RR-ers te bekijken en de blogs te lezen. En uiteraard te hopen op positief commentaar en veel duimpjes op mijn vers geplaatste foto. En ik ben mijn fotobestand van alle reizen weer eens aan het doorkijken, en daar gaat stiekem veel tijd in zitten. Beleef alle reizen zo nog een keer en ben nu ook de leuke, en natuurlijk ook de minder leuke, herinneringen aan het opschrijven. Ik hield de laatste jaren wel altijd een dagboek bij maar dat was meer een opsomming wat je die allemaal gezien, beleefd en gedaan hadden. Maar vooral is het een goede training voor mijn geheugen. Regelmatig moet ik dingen teruglezen omdat ik niet meer weet wat ik geschreven heb en ook kijken of ik al gereageerd heb. Is ook zo lullig als je twee keer schrijft dat iemand een pracht foto heeft gemaakt. Ik heb schrijven altijd wel leuk gevonden maar nu doe je het ergens voor. Hoe leuk is het dan als iemand jouw blogs leuk vind en dat je de avonturen met elkaar deelt en ideeën opdoet voor een volgende bestemming. Reizen zoals ik gedaan heb kan ik waarschijnlijk nooit meer maar het zullen het meer een soort van roadtrips gaan worden omdat simpelweg de energie ontbreekt. Of ik nog ooit de oude wordt? Die kans wordt steeds kleiner maar reizen kan ik gelukkig wel blijven doen, dan maar een aangepaste vorm. Ik hoop dan ook dat ik hier nog lang foto’s kan blijven plaatsen en dat jullie mijn blogs blijven lezen want ik ben nog lang uitgerevalideerd.