To Paris by bike - Een begin om van te dromen
Gelderland
Nederland
WesselSteinhaus
To Paris by bike - Een begin om van te dromen
Opeens besefte ik me dat ik sinds mijn afstuderen, voor het eerst sinds de peuterschool nergens meer aan vast zit. Enkel en alleen mijn telefoonabonnement. Aangezien de toekomst nog steeds een groot vraagteken is, maar ik wel intens van reizen en avontuur houd. Heb ik besloten om op de fiets naar Parijs te gaan. Een maatje van me, woont sinds kort in Parijs en dit leek me een ideaal en magnifiek avontuur. Bijna altijd is tijd je vriend en geld je vijand of andersom, zo ook in mijn geval. Daarom leek de fiets mij uitermate geschikt voor deze reis. En aangezien ik deze reis in mijn eentje onderneem maar wel van gezelschap hou, ga ik er couch surfend heen! iedere avond weer aan een ander tafeltje aanschuiven en nieuwe verhalen aanhoren, heerlijk! Het zal me allemaal zeer benieuwen hoe de reis zal gaan, verder dan Giethoorn (30 km) heb ik tot op heden nog niet gefietst;)
Het zal ongetwijfeld een mooi avontuur worden!
Het avontuur gaat dan echt beginnen, vroeg in de ochtend stap ik bij mijn vader in de auto. We leggen de fiets achterin het kleine rode gebakkie en gezamenlijk rijden we naar Zwolle. Zo kon ik mooi de eerste paar kilometers van de fiets reis eraf snoepen en direct in het onbekende landschap beginnen. En dat pakte prachtig uit, in de ochtenddauw trapte ik de eerste kilometertjes weg op mijn volgepakte fiets langs de IJssel. Niet veel later bereikte ik de prachtige Hanzestad Hattem, terwijl de stad nog aan het ontwaken was fietste ik de stadspoort binnen. Een goed moment voor een lekkere cappuccino om de dag te beginnen. Ook een geschikt moment om de route maar eens te gaan bekijken, voor de eerste dag had ik al wel een route uitgezet, maar dat papiertje was ik natuurlijk kwijtgeraakt. Van de ANWB-fietsroutes werd ik nog niet veel wijzer dus besloot ik maar gewoon te gaan trappen met de zon als mijn navigator en enkele bestemmingen in mijn hoofd. Al gauw kwam ik een fietsroute tegen, van Nieuweschans naar Breda. Die route bracht me over de mooiste fietspaden dwars door de bijbelbelt heen. Totdat ik het bordje Elburg tegenkwam, toen dacht ik “he dat ligt volgens mij niet echt op de route naar Velp”. En jahoor ik was compleet verkeerd gefietst. Maar he, hierdoor was ik nu wel in Elburg beland een prachtige vestingstad aan het zuiderzeekanaal. Inmiddels was het al wel rond het middaguur en aangezien ik de avond in Velp door zou brengen was het nu wel noodzaak om de juiste route richting Velp te vinden. Gelukkig heeft de ANWB door heel Nederland van die fietsroutes aangelegd met redelijk overzichtelijke borden. Zo fietste ik de rest van de dag van fietsknooppunt tot fietsknooppunt. Een route die mij over de wonderbaarlijke landschappen van de Veluwe bracht en wat is het dan intens mooi om hier te fietsen! Het zonnetje brandend op mijn bolletje en de wind in de rug, het zadel drukkend in mijn derriere en mijn rug die de houding nog niet echt fijn vindt. Een heerlijk contrast!
Uiteindelijk na zo’n 110 kilometer, door mijn heerlijke omweg, kwam ik aan in Velp. Ik zou de avond doorbrengen bij Jos in het bos. Heerlijk slapen in de buitenlucht. Maar zoals altijd is het voor mij een grote verrassing wat me te wachten staat als ik bij Jos in Velp op bezoek kom. Deze keer ook zeer zeker! Een maat van Jos was jarig en daar zouden we eerst gaan eten voordat we naar onze slaapplek zouden gaan. Voor dat ik het wist lagen er drie eenden op de tafel waar we met z’n allen omheen zaten. Nu nog in volle glorie maar dat zou niet lang duren. Subtiel werden de beestjes ontdaan van hun jasje en werd het mes erin gezet. Dit was voor mij de eerste keer dat ik een dier in deze hoedanigheid voor me zag liggen en ik kan niet ontkennen dat er ook een klein kokhalsje omhoogkwam. Gelukkig goed te onderdrukken. Want interessant was het absoluut! Nadat de eerste twee eenden geprepareerd waren, was het mijn beurt. Ze vonden dat ik genoeg nieuwe dingen moest doen aangezien ik nu toch naar Parijs aan het fietsen was. Daar was ik het dan ook zeker mee eens. Met een lichte spanning zette ik het mes in het beestje en op goede aanwijzingen had ik vijf minuten later een eendenborst in mijn hand. Zelf gesneden! Daarna werden ze bereid en niet veel later lag er een culinair hoogstandje op tafel! Man man man ik heb denk ik nog nooit zo goed gegeten, heerlijk!
Na de nodige biertjes en goede gesprekken verlieten we het feest en gingen we richting de IJssel, de slaaplek voor de nacht. Een maatje van Jos leek het ook wel mooi, dus zodoende gingen we met z’n drieën die kant op. Ergens buiten Velp in de uiterwaarden van de IJssel zetten we ons “kamp” op. Een lekker vuurtje erbij en nog even genieten van de avond.
Het was wel redelijk afgekoeld en toen we eenmaal lagen gebeurde waar ik al bang voor was, mijn slaapzak was absoluut niet warm. Bij ieder windje dat langs me kwam, moest ik weer in m’n zakje bewegen om het warm te krijgen. En zo ging de nacht voorbij en toen we wakker werden had ik denk ik krap aan twee uurtjes slaap gepakt. Ook mijn rug had weleens een betere ondergrond gekend. Maar goed, een pracht ervaring was het wel!
Met deze eerste etappe is denk ik de toon gezet voor de het verdere verloop van de reis, op naar de tweede etappe!
Foto's
