Resoluut!

Door: TravelGoom

Geplaatst op Jun 6, 2016

Resoluut!
Dat moet wel want met halfzachte maatregelen kom je in het leven niet zover.
Ik heb er lang over moeten nadenken maar heb ingegrepen,
Resoluut dus al is dat in de praktijk dan weer best lastig.
Voordat ik er verder over vertel even het eten in de oven. Zo'n Italiaanse platte deegschijf met tonijn voor het gemak, knopje op 220 graden en hup weer op mijn stoel.

Beetje raar moment maar ik heb het eigenlijk over de Zwarte Pieten discussie. Daar de zomerse komkommertijd eraan zit te komen lijkt me dit wel een geschikt moment. Het ging geloof ik over regenboogpietjes, over racisme, slavernij en dat je het allemaal niet zo zwart-wit moet zien maar dat het al snel grijs gebied wordt. Afijn ik vond dat ik er ook iets van moest vinden, ging dus nadenken en kom dan al snel uit bij mijn reiservaringen. Daar kwam een centrale vraag op: wie zou ik waarmee dan kunnen beledigen?

Momentje, 220 graden is misschien toch wat veel voor een pizza. Even op de doos spieken en ja, 200 graden is verstandiger. Ik zit weer, waar was ik?
Oja, beledigen, kwetsen, discrimineren en zo al ben ik gek op het laatste. Hoe meer mensen van elkaar verschillen hoe mooier ik het vind. Dus als je mij aan het discrimi-niet-meren wilt krijgen zit je fout. Resoluut in veel maar niet in alles. Verschillen bestaan en kunnen wat mij betreft niet genoeg geaccentueerd worden. Precies daarom reis ik graag de wereld over.

Maar toch. Ik bestel dus tegenwoordig een 'vanille-ijs met banaan en chocosaus' want als een Zwarte Piet een beledigingsrisico (best mooi woord toch?) in zich heeft dan heeft een 'Dame Blanche' dat ook. Negerzoen en Jodenkoeken mogen al niet meer en ik vrees voor Turks fruit daar dit tegenwoordig voor het naam gevende land in no time een schijnassociatie (ja sorry ik jat die woorden ook maar) lijkt op te roepen. Kortom je moet oppassen met wat je zegt en vooral met wat je in het verleden een naam hebt gegeven. Woorden krijgen andere betekenissen en dat blijkt maar al te vaak geen vooruitgang.

Shit, vergeten de kookwekker te zetten. Hoelang moet zo'n 'al Tonno' ook alweer in de oven? Ach, ik onthoud het wel, blijven zitten nu anders ben ik mijn gedachten kwijt.
Ik was nog niet klaar. De Afrikaantjes zijn de tuin uit. Ik zou ze anders kunnen noemen want ze komen eigenlijk uit Mexico, maar resoluut is resoluut, alle associaties de deur uit! Belgische moppen dan, doe ik ook niet meer, is ook zó enorm 20e eeuw. Maar ja om die lijn nou vol te houden is een heel gedoe want mag ik het nou nog wel op z'n Grieks doen? Beledig ik dan iemand of is het juist een mooie erkenning?

Poeh, ja, das lastig, daar knijpt ie toch een beetje. Blijkbaar kun je iets goed bedoeld een naam geven en toch beledigen. Is je beledigd voelen trouwens niet gewoon iets heel persoonlijks? Goh, Miez hoe ben je nou toch in deze gedachtekronkel verzeild geraakt? Waarom zo resoluut terwijl je er eigenlijk nog niet uit ben? Wat heeft je doen beslissen?

Nou dat komt omdat ik een Surinaamse collega had met een zoontje van 5 die gek is op Zwarte Piet. Geen enkele associatie bij het kind, geen oog voor kleur maar oog voor het plezier. Vader vond die hele discussie niet zo belangrijk en liet zijn zoon genieten tot dat er langzaam iets gebeurde. Vader was er aan gewend geraakt vanaf half november zelf regelmatig als Zwarte Piet te worden aangesproken en al waren de grappen niet origineel, hij kon het hebben. Sinterklaas is immers een mooi feest en hij zag zijn zoon er naartoe leven.

Maar vader was opgevallen dat ook zijn zoontje iets was opgevallen. Er waren mensen die zijn vader Zwarte Piet noemden. En hij was zelf ook al eens Zwarte Pietje genoemd. Vader zag de verwarring bij zijn zoon groeien die zelfs boos op papa werd omdat papa niet mocht doen alsof hij Zwarte Piet was. Zoontje werd zich ineens bewust van zijn eigen kleur. Hij begon zich terug te trekken en maakte uiteindelijk een stap achteruit toen Zwarte Piet voorbij kwam met pepernoten.

Nu weten wij blank volk (resoluut betekent ook dat je geen halfzachte woorden gebruikt) dat een van de leukste momenten in het ouderlijk leven het moment is waarop je de Sinterklaas droom mag verpesten. 'Sinterklaas bestaat niet, hahaha'. Dan natuurlijk wel zo fair zijn omdat een beetje te timen als het kind er aan toe is. En daar ging het dus mis. Het zoontje van mijn collega was er nog niet aan toe. Niet papa of hij bepaalde dat de droom van Zwarte Piet uiteen spatte maar de omgeving waar beide geen invloed op hadden.

En dat zette me dus aan het denken. En dan wordt ik dus resoluut al ga ik dat doorgaans niet volhouden. Ik wil helemaal niet de hele tijd voorzichtig zijn met anderen. Af en toe gewoon lekker kunnen beledigen maar wel met een glimlach. Tjonge, misschien is dit toch wel te veel van het goede voor de komkommertijd. Maar goed ik wilde..., wacht even, wat ruik ik? Shit, de oven, mijn eten. Ik spring van mijn stoel, doe de ovenhandschoen aan en trek de ovendeur open. Verdomme, zie je wel... Zwarte Pietza...