Bruine sterren? Ik stem Anoniem!

Door: TravelGoom

Geplaatst op Apr 3, 2011

Het is wat zeg om 16155 pingpong-balletjes met watervaste stift te beschrijven.
Volgens het kleine buurkleutermeisje scheen gisteren de zon geschijnt te hebben.
Geen zonneschijn op mijn schenen in ieder geval.
Te druk, geen tijd, niets van de zon gemerkt, een lijdensweg van lamme vingers.
Op elk balletje staat een nummer, eindelijk ik ben klaar.
Vanaf nu stem ik anoniem.

Dat doe ik wel eerlijk.
16155 pingpongballetjes passen net in de schuur.
De schuurdeur heb ik omgewisseld met de voordeur daar ik de brievenbus wil gebruiken.
Ik heb hem stevig aan moeten drukken en er zullen best wat pingpongballetjes platgedrukt zijn.
Maar goed, zolang ik niet weet welke, blijft het eerlijk.
De deur is dicht, game on!

Aan het kleine buurkleutermeisje straks de eer.
Zij mag vandaag als eerste het klepje van de brievenbus open zetten.
De eerste 3 pingpongballetjes die dan naar buiten rollen zijn aan de beurt.
Misschien is 3 op 16155 wel erg weinig maar laat ik komende week eerst maar eens kijken wat voor resultaat het oplevert.
De komende nacht, als alle reisreporters slapen, zal ik anoniem gaan stemmen.
De 3 pingpongballetjes van de dag bepalen wie van mij een ster zullen krijgen.

Maar het spel is nog niet klaar.
Op de dag dat de zon geschenen schijnt te hebben heb ik een uniek klus geklaard.
Het is me gelukt om een kant van de dobbelsteen af te vijlen.
De 5 overgebleven zijdes zullen bepalen hoeveel sterren ieder krijgt.
Ik weet, het klinkt allemaal wat omslachtig maar als ik anoniem ga stemmen wil ik dat wel zo eerlijk mogelijk doen.
Wordt het 5 sterren voor reisreporter nummer 3687 of 1 ster voor nummer 43?
Spannend toch?

Ik heb nog wel een vraagje aan de redactie.
Gezien het meetmoment heden ochtend en de beperkte inhoud van mijn schuur heb ik een vriendelijk doch dringend verzoek om het aantal reisreporters definief te begrenzen op 16155.
Pingpongballetje nummer 16156 ga ik er namelijk onmogelijk nog bij krijgen.
Geen moeite lijkt me, een schijntje bij mijn inzet tijdens de geschenen zonneschijn van gisteren.

Aha, daar is ze.
Mijn kleine buurkleutermeisje is van Antilliaanse afkomst, amper 3 jaar maar nu al een echte prinses.
Speciaal voor deze gelegenheid mag ze haar mooiste jurk aan.
Papa en mama komen mee want deze eerste reisreporterpingpongballenloterij vraagt toch enige ceremonie.
Ik heb een boxje op mijn MP3-speler gezet zodat we als opening een kort thrillerdeuntje kunnen horen.
Het is tijd voor de kleine meid om de klep van de brievenbus open te doen.
De eerste pingpongbal rolt eruit en stuitert langs mijn benen achter de olijfboom.
De volgende 2 ballen volgen snel.
Dan duw ik snel maar alert op kleine buurkleutermeisjesvingertjes, de brievenbusklep weer dicht.
De ballen worden verzameld, de eerste trekking is geweest.
Er zijn nog 16152 pingpongballetjes over maar wie o wie zullen komende nacht een anonieme stem van me krijgen?

Mijn kleine buurkleutermeisje loopt trots terug naar haar ouders.
Mama tilt haar lachend op.
- 'Wat goed gedaan meisje', lacht papa mee.
- 'Je bent een echte ster', roept mama.
Ja... denk ik, mama's bruine ster.....

(Dank je wel Margo!)