Struinen

Door: MarleenvM

Geplaatst op Jul 11, 2020

Struinen is het nieuwe wandelen. Tenminste iedereen struint wat af de laatste tijd. Ook ik heb het struinen ontdekt sinds het coronavirus heeft toegeslagen. Voorheen ging ik gewoon wandelen. Maar nu behoort ik ook zomaar tot de categorie struinders. Of is het een struner , strunerd of struunder? De mensheid struint al heel lang wat af want het woord werd in 1572 al voor het eerst aangetroffen. En ik maar denken dat het iets nieuw is. Niet dus…. 

Wat is struinen eigenlijk. Volgens de bekende van Dale is het al rondzwervend kijken of je iets van je gading kunt vinden. Dit is meestal het geval als ik op pad ben mijn camera. Een vooropgezet plan heb ik meestal niet. Gewoon een combinatie van struinen en fotograferen. Maar hier wordt waarschijnlijk iets anders bedoeld. Want je kunt namelijk ook een winkel afstruinen om bijvoorbeeld de perfecte fototas te scoren. Maar als ik aan struinen denk dan heeft dat meer te maken met kuieren, slenteren, wandelen, dwalen, ronddolen, rondscharrelen of ronddwalen. 

En wanneer ik de gebaande paden negeer kun je daar ook nog struikelen aan toe voegen. Mocht daar je de synoniemen voor willen hebben is het lijstje nog een stuk langer. Dan voegen we daar met gemak buitelen, donderen, duikelen, flikkeren, glippen, kieperen, kletteren, kukelen, kwakken, lazeren, mieteren, omvallen, onderuit gaan, ploffen, plonzen, rollen, smakken, sodemieteren, tuimelen en uitglijden aan toe. En deze heb ik allemaal ook afgevinkt. Terwijl ik dit zo schrijf bedenk me dat ik maar beter alleen op struintocht kan gaan. Wel zo veilig voor mijn medemens. Of je moet het op een veilige afstand willen filmen. Dan krijg je een aardige gênante struin collectie voor op youtube. Mocht er nu iemand interesse hebben dan kan diegene zich melden bij mij.

Maar ik dwaal af…. heel Nederland is vooral tijdens de intelligente lockdown aan het struinen geslagen. Waar ik voorheen nog rustig met de camera ergens heen kon en plat op mijn buik ergens ongezien in het gras kon liggen, tussen het struinen door, heb ik nu vaak gezelschap van vele mede-struinders. Er wordt tegenwoordig flink wat afgestruind in een gemiddeld populair bos. Of kan ik beter zeggen dat het zo goed als stadsparken zijn. Zo lijkt het althans wel met het aantal struinders dat er op af komt. Waarom zit niet iedereen gewoon veilig binnen naar een beeldscherm te turen zoals een normaal mens doet? Voor het beruchte virus zijn intrede deed was het zeker een stuk rustiger met het gestruin. Toen kon ik heerlijk in alle rust wandelen.. eh.. struinen in het bos, langs de velden of aan de waterkant. Dus moet ik op zoek naar gebieden waar nog niet zoveel gestruind wordt. En waar nu iedereen massaal aan het struinen is geslagen is dat nog een hele uitdaging.

En dan hebben we het nog niet over het welbekende struin-duo van de bekende wegenwachthulpdienst die ik veelvuldig tegenkom. Of ze nu een half uurtje gestruind hebben of vele struinkilometers achter de rug hebben, ze zien er nog steeds uit om door een ringetje te halen. Na een half uurtje rondstruinen heb ik al tot mijn enkels in de modder gestaan, heb ik spinnenwebben op mijn rug, brandnetels tegen het lijf gelopen en een zwerm vliegjes ingeslikt. En loopt het zweet me van mijn rug zo de bilnaad in omdat ik de onmogelijke plekken wil bestruinen. Hoe die keurige struinkoppels zich zo netjes tijdens hun struinuurtjes houden blijft mij dus een raadsel. 

Ik vermoed dat we nog lang blijven struinen met z’n alle want dit is toch het nieuwe wandelen. En mocht je een met modder besmeurde, hijgende, bezwete en misschien bebloede struinder tegenkomen bedenk dan dat (nog) niet iedereen er even goed in is.