Reizen met kinderen - kijken met andere ogen
Nederland
Europa
Saskiahamminga
Reizen met kinderen - kijken met andere ogen
Vanaf jongs af aan nemen we onze zoon Pepijn mee op reis. Na zijn geboorte zei iedereen: "Nou, het reizen zal nu wel op een laag pitje komen te staan". Maar dat was niet helemaal de bedoeling...
En wat genieten we er nu van om met z'n 3-en op reis te gaan! Als we aan het werk zijn en naar school gaan zien we elkaar 's ochtends en 's avonds, en natuurlijk in het weekend, maar op reis ben je altijd samen en dat is zo fijn en gezellig.
Wat voor ons het reizen met onze zoon zo bijzonder maakt, naast dat het dus gewoon erg gezellig is, is dat je met hele andere ogen de wereld in kijkt. De eerste jaren letterlijk uit een lager perspectief, maar ze zien vooral meer details en de 'gewone' dingen waar wij vaak aan voorbij rennen: prachtige insecten, stenen, bloemen, schelpen, spelende kinderen op straat, de keuken van het restaurant, een opa op een bankje. Juist die open blik naar de wereld maakt het reizen met kind een verrijking voor ons.
Sinds hij met ons mee op reis gaat hebben we meer bijzondere ontmoetingen met locals gehad dan ooit tevoren. Mensen komen spontaan naar hem toe, aaien over zijn blonde haar en hij durft juist die vraag te stellen die wij uit beleefdheid maar even niet stelden. Daarnaast merken we dat hij, ook in het dagelijks leven, flexibel is, veel zelfvertrouwen heeft en makkelijk contact maakt met mensen.
Uiteraard houden we rekening met de bestemming: is er geen negatief reisadvies, hoeft hij geen malariapillen te slikken, en passen we het schema aan: iets meer rust en meestal blijven we een paar dagen op 1 plek. "Is dat niet saai voor hem?" krijgen we regelmatig te horen. Maar Pepijn vindt het prachtig, is een ster in topografie en heeft een kamer vol vlaggen van en vondsten uit de landen waar hij geweest is.
Toen hij 3 was ging hij voor het eerst mee naar Oman. Eenmaal op het vliegveld van Muscat huppelde hij vrolijk rond tussen de mannen in lange witte dishdasha's en stal de harten van de douaniers. Zonder enige schroom en vol verwondering keek hij rond en vond binnen 'no time' zijn eerste buitenlandse geld op de grond. Wat nog steeds een van zijn grote hobby's is op reis...
Toen hij 4 was zijn we 6 weken met een camper door Californië getrokken. We hadden de tijd van ons leven. 's Avonds marshmallows roosteren boven het kampvuur, verse zelf-gevangen forel als avondeten, fietsen over de Golden Gate Bridge in San Francisco, op zoek naar beren in Sequoia, en Pepijn vermaakte zich aan het eind van de dag in het bos met het bouwen van hutjes voor zijn Playmobiel met takjes en mos. In Crescent City zaten we uren op de steiger in de haven, waar de zeehonden onder je voeten door zwommen en de pelikanen naast je kwamen zitten.
Een paar jaar geleden gingen we naar Namibië en Zuid-Afrika. Van zijn eigen zakgeld kocht Pepijn een aantal (lege) voetballen en een pompje, en verzamelde hij pennen en potloden.
Een van de lodges waar we verbleven in Namibië werd gerund door de lokale bevolking, en onze zoon had al snel een klik met een van de medewerkers, Walter. Walter was dol op hem, en nam hem overal mee naartoe. Walter had zelf een zoon van 6, die hij nauwelijks zag, omdat hij weken achter elkaar moest werken ver van huis. Aan het eind van ons verblijf gaf Pepijn hem een voetbal: "voor je zoontje". Walter was totaal verbouwereerd en gaf onze zoon spontaan zijn armband: een prachtig snijwerk van bot.
In Zuid-Afrika bezochten we een weeshuis, waar hij verlegen de overige voetballen aan de kinderen overhandigde en de pennen achterliet. De kinderen vonden het prachtig en wilden buiten met deze witte kindreus uit Europa spelen. Prachtig om te zien en voor hem een onvergetelijke ervaring.
Maar ook dichterbij huis zorgt het reizen met een kind voor mooie momenten en ontmoetingen. In een pub in Fort William in Schotland waren we hem opeens kwijt. We vonden hem al snel: hij stond te darten met 2 Schotse mannen. Het werd een gezellig middag...
In Noorwegen mocht hij met een lokale visser mee om enorme krabben binnen te halen. Best spannend, je zoon uitzwaaien terwijl hij met een vreemde de zee op vaart, maar toen we 's avonds van de verse krab zaten te eten en onze zoon zagen glunderen, waren we dat al snel weer vergeten.
Een paar tips voor het reizen met kinderen die voor ons goed werken:
- Hou tijdens de reis rekening met de afstanden: in een land als Namibië zijn de wegen slecht en doe je veel langer over 200km dan in een land als Canada
- Blijf een paar dagen op 1 plek, zodat er wat rust in het reisschema zit. Voordeel hiervan is, is dat je de plek veel beter leert kennen en er vaak mooie ontmoetingen ontstaan
- Als het land ervoor geschikt is: een camper voelt als een eigen huisje voor een kind; ze slapen iedere nacht in hetzelfde bed, wat heel fijn kan zijn
- Bij al iets oudere kinderen: betrek hen bij de voorbereidingen en laat ze meedenken over een bestemming of activiteiten onderweg
- Geef je kind een fototoestelletje: geweldig om te zien hoe je kind de reis heeft ervaren en het geeft het kind een leuke activiteit onderweg
- Koop een boek (of knutsel zelf een A4-tje) over de wilde dieren of planten in het land / gebied en laat het kind aankruisen welke hij gezien heeft (dit werkt overigens bij ons ook binnen Europa met buitenlandse nummerborden...)
Samengevat: gewoon gaan! Het is zo mooi en leuk om je kind de wereld te kunnen laten zien, en te beseffen dat mensen eigenlijk overal hetzelfde zijn, ook al leven ze anders.
Foto's
