De savanne van Nederland, de Oostvaardersplassen.
Nederland
Europa
Agrotewal
De savanne van Nederland, de Oostvaardersplassen.
Na een dagje waterleidingduinen, kreeg ik de uitnodiging om een keertje naar de Oostvaardersplassen te komen. Afgelopen vrijdag was het zover. En hoe bijzonder was het voor mij om een privé safari te krijgen. Samen met mijn grote vriend, gingen we de OVP in. Ik heb de film de nieuwe wildernis gezien, maar verder wist ik niets van dit wonderlijk mooie stukje Nederland.
We starten bij een dijk zodat ik over de plassen en het IJsselmeer heen kon kijken om een indruk te krijgen van het gebied. Direct kwam ik onder de indruk van de grootte en de bijzondere ligging.
Na deze korte kennismaking gingen we richting een nat gedeelte om de vele grauwe ganzen te bekijken. Toen we stopten in de buurt van een schuilhut kwam ik er meteen achter dat deze vogels niet zo houden van bezoek. Voor ik mijn camera in de hand had, vlogen de eerste tientallen ganzen luid snaterend al de lucht in. Jammer een gemiste kans. Camera in de aanslag houden was een advies van Mies, zo snugger was ik inmiddels zelf ook al.
Prachtig om door het gras te lopen, terwijl honderden ganzen het luchtruim kiezen. En wat een paradijs voor fotografen.
Na een tijdje om de ganzen en witte reigers heen gelopen te hebben gingen we richting paarden. We dachten een kudde te zien, in een gebied wat pas sinds kort toegankelijk is. Onderweg zag ik nog vlinders, libellen, een rups en wespen en hommels. Ongelooflijk om op 10 oktober nog zoveel insecten te zien.
Ik wil graag het zomer gevoel zolang mogelijk vasthouden en ik loop het liefst op mijn Birkies. Dus stap ik dapper van het pad af om toch maar zo dicht mogelijk bij de paarden te kunnen komen. Met grote stappen gaat Mies me voor, hij heeft veel langere benen en stevige stappers aan. Ik probeer de uitwerpselen te ontwijken, maar kom regelmatig in aanraking met de vele brandnetels, niet zeuren maar door lopen is het motto. Het is zo bijzonder om met zijn tweeën door het landschap te sluipen om zo dichterbij de Koniks te komen. Toch is het ook oppassen geblazen een donkere hengst zondert zich van de kudde af en komt steeds dichterbij, met zijn staart om zich heen slaand. We hebben beide niet zoveel verstand van paarden, maar een gewaarschuwd mens telt voor twee, en we trekken iets terug. Wanneer de hengst zijn belangstelling verliest kunnen we tot een meter of 5 bij de paarden komen, waarbij ik Mies goed in de gaten houd, tenslotte is hij een stuk groter en kan ik me nog altijd achter hem verschuilen ( grapje) Na een hele tijd wanneer de zon al begint te dalen, besluiten we ook nog een ander stuk van OVP te bekijken. Hij laat me de kudde koeien zien, die helaas voor mij niet mooi op de foto te zetten zijn.
Als de schemering in zet gaan we bij het Natuurcentrum, een kijkje nemen. En wat ik dan zie is ongelooflijk. Het Nederlandse landschap maakt plaats voor de Afrikaanse savanne, compleet met een bloedrode zon. Oude boomstronken geven ons de kans om mooie foto's te maken terwijl de geluiden van de ganzen langzaam veranderen in gebrul.
Zouden er dan toch verdwaalde leeuwen op deze savanne lopen, denk ik. Olifanten zou ook nog kunnen, gezien de ravage van de bomen. Maar nee, Mies schudt me wakker uit mijn Afrikaanse droom. Het wonderlijke geluid is afkomstig van bronstige herten, die door te burlen de reeën proberen te lokken. Wat een ervaring, helemaal in de ban van dit geluid sluipen we door het gras, ontwijken uitwerpselen, blubber, plassen en brandnetels om toch maar een glimp op te vangen van de herten. En dat lukt, we kunnen net over een dijk kijken waarbij in het laatste streepje zon nog net een groot aantal herten te zien is.
Wat super een echte safari op nog geen twee uur van huis. De ondergaande zon, zet de omgeving in vuur en vlam en we nemen heel wat foto's, per minuut veranderd de omgeving.
Tot de zon echt verdwijnt en we in het donker de weg zoeken naar de auto. Terwijl de vleermuizen over onze hoofden scheren, nemen we afscheid. We hebben niet alleen duizenden ganzen gezien, maar ook meerdere kuddes Kokikspaarden, heel veel insecten, karpers, herten, reigers, ook witte en heel veel vogels, de kudde met koeien en een ongelooflijk ruig gebied. Wat een topdag, iets om nog lang op terug te kijken. De volgende dag heb ik niet alleen een kaartje vol met mooie foto's maar ook de nodige bulten van de brandnetels, waarbij ik er van uitga , dat Mies muggenbulten zal hebben.
Mijn advies ga vooral eens op safari in eigen land, maar dan met dichte schoenen en je camera constant in de hand om maar geen moment te missen.
Foto's
