Zingen in gastvrij Riga
Zingen in gastvrij Riga
Tot twee jaar geleden zong ik in een Jeugdkoor en in mijn laatste jaar kwam er een uitnodiging vanuit Riga om te komen optreden tijdens de festival week in Universiteiten, op straat en in parken. Natuurlijk hebben we ja gezegd op dit aanbod, en voor we het wisten zaten we in het vliegtuig naar Riga.
Ik moet zeggen dat Ryan Air heel goedkoop is, maar niet bepaald klantvriendelijk.. wij waren gelukkig op tijd, maar als je in de rij staat voor je bagage controle en het is de tijd dat de poorten sluiten, dan ben je naar woorden van Ryan Air: “niet vroeg genoeg in de rij gaan staan”.
Niet de stijl de je als bedrijf zou moeten nastreven, maar ieder zo z’n voorkeur.
Rond 17:00uur kwamen we aan in Riga, geen tijd om rustig rond te kijken, in de bus stappen en op naar het eerste optreden. De Universiteit van Riga was afgeladen met zangers uit verschillende landen en verschillende koren, ook de zaal liep al aardig vol met publiek.
De koren zongen in allerlei stijlen, van moderne liederen, tot de meest traditionele liederen uit hun eigen land EN het volkslied van Letland werd gezongen door een Russisch koor/dans groep, waarbij meteen alle mensen in de zaal gingen staan om mee te zingen.
Pas rond middernacht was het optreden afgelopen en konden we eindelijk kennis maken met onze gast gezinnen, na wat gebakkelei met meiden die toch liever niet in een gezin wilden, of meiden die niet alleen wilden gaan, konden we toch voor iedereen een goede oplossing vinden. Persoonlijk vind ik het wel fijn om alleen in een gastgezin te zitten want dan wordt je min of meer gedwongen te communiceren met het gezin, nu doe ik dat ook wel met meerdere mensen maar in je eentje is het toch makkelijker.
Het gezin waar een koorgenoot en ik in zaten deden er werkelijk alles aan om ons blij te houden, ze vroeg ons wat we graag zouden eten, ons antwoordt was alles, we vonden het wel leuk om iets traditioneels te proberen. Helaas vond de vrouw uit het gastgezin dat geen goed idee, want stel je voor dat het niet lekker zou zijn en we boos zouden worden. Ons avond eten bestond dus uit oven frietjes met salade.
De volgende dag moesten we vroeg op om meteen weer de stad in te gaan, optreden afgewisseld met door de stad kunnen lopen en doen wat je wilt.
Vanwege het werkelijk prachtige weer (wat de mensen daar ook niet gewend waren) waren er allerlei koren spontaan aan het optreden in de parkjes, het bracht een gezellige sfeer over de hele stad en iedereen zong met elkaar.
Riga is voor het grootste gedeelte een historische stad, afgezien van een enkel modern winkelcentrum. Er zijn over de hele stad kraampjes te vinden met lokale producten, de straten zijn niet te belopen als je hoge hakken draagt en er worden nog steeds oude tradities uitgevoerd. Zo ook de traditie die om 15:00uur elke dag wordt uitgevoerd, bij het Vrijheidsbeeld word er herdacht dat Riga vrij is en wat ze sinds die dag allemaal bereikt hebben. Dit doen ze door de plaatselijke muziek groep met dansgroep allerlei traditionele liederen te spelen en op te dansen. Van te voren werd ons nog verteld niet hard op te lachen als we iets grappig vonden lijken, de politie ziet dit namelijk als een belediging en het geeft je een hoop gedonder.
Eens in de 5 jaar wordt een groots festival georganiseerd waaraan koren uit allerlei landen meedoen aan een grote competitie, wij waren geen deel van deze competitie, maar we konden wel gratis komen kijken.
Ik vroeg aan de dochter van mijn gastgezin wat dit festival voor haar betekende en ze vertelde me dat het hele festival heel emotioneel was voor haar. In Riga is het namelijk heel normaal om als kind (jongens EN meisjes) in of een koor te zingen of in een dansgroep te zitten. Tijdens het festival was er 30.000 man publiek op de been en in totaal waren er 10.000 zangers en zangeressen die meededen aan de competitie.
Het festival was een groot feest, iedereen in het publiek was aan het dansen en meezingen met de liederen en aan het einde van de avond toen de prijs uitreiking was geweest werden er nog traditionele liederen uit Letland gezongen en iedereen begon te dansen met elkaar voor het podium. Ik heb de hele avond gedanst met volstrekt vreemden, maar ze behandelen je alsof je al jaren bevriend met ze bent, zo’n speciaal gevoel geeft dat. Heel bijzonder om daar deel van te zijn voor een avond.
Ons koor was in Riga op de dag dat Nederland de finale tegen Spanje speelde, natuurlijk konden we dit niet missen en hebben we in de muziekschool op een groot scherm de finale gekeken, alle Letten leefden met ons mee en aan het eind kwam de dochter van ons gastgezin naar me toe met betraande ogen. Ze was verdrietig dat Nederland de finale had verloren.
Mocht je trouwens last van wagenziekte hebben, dan is het aan te raden om met de tram te gaan in plaats van een taxi. Ze rijden er niet heel subtiel en met voorzichtiger rijden denken ze dat ze langzamer moeten rijden in plaats van de bochten wat subtieler te nemen.
Schrik ook niet van een fietser op de snelweg, dit blijkt de normaalste zaak van de wereld!
Op de laatste dag werd ik overladen met allerlei eten en snoepjes (ik geloof dat ik voor een half jaar aan snoepjes had) en allerlei cadeautjes die ik op het laatste moment nog in mijn tas moest zien te stoppen.
Ik heb erg van mijn verblijf in Riga genoten en ik hoop er nog eens terug te komen om nogmaals de familie te bezoeken die me toen zo vriendelijk heeft ontvangen.