Zagreb
Zagreb
Kroatië
Senna99
Wonderbaarlijke grenscontrole
Wonderbaarlijke grenscontrole
Henriette en ik hebben een veertiendaagse treinreis gemaakt door Europa. In deze korte tijd hebben wij veel gezien, meegemaakt en gelachen. Je zult wel denken zijn ze Japanners? Die zien Europa toch ook altijd in zo’n korte tijd? Nou dat zijn we niet maar we hadden niet meer tijd en we zijn gewoon erg reislustig en altijd in voor een uitdaging.
Het opmerkelijkste wat we tijdens onze reis hebben meegemaakt was de grenscontrole tussen Hongarije en Kroatië. Na een mooie paar dagen in Boedapest hadden we besloten om naar Kroatië te gaan, eerst Zagreb verkennen en daarna eventjes naar de kust om daar lekker te dobberen in de zee. We houden van actieve vakanties, maar wouden toch ook een beetje relaxen tussendoor.
In de avond namen we de trein vanuit Boedapest richting Zagreb. De treinreis duurde in totaal maar een uurtje of drie dus een erg lange reis was het niet. We hadden ons plekje in de trein gevonden en ons lekker geïnstalleerd. Er kwam nog iemand met wat eten en drinken voorbij dus alles was helemaal goed geregeld.
Beetje kletsen en lachen onderweg zoals we altijd doen komen we aan bij de grens tussen Hongarije en Kroatië. We keken naar buiten maar er is weinig te zien, we staan ergens achteraf zo lijkt het, want het was inmiddels al donker. Geen paniek toch? Ze controleren alleen even je kaartje en je paspoort en dan vervolgt de reis zich weer. Controles die je op vliegvelden krijgt stellen niet veel voor dus wij hadden niet iets anders verwacht bij deze grenscontrole, zeker als je weet dat je alles goed voor elkaar hebt natuurlijk. Wij zaten rustig te wachten op de controle net zoals je overal als je een conducteur binnen ziet komen en je kaartje controleert.
We wachten rustig af totdat we versteld stonden van wat er toen gebeurde. De deuren van de trein gingen open en er stormden een aantal mannen naar binnen die een andere controle uitvoerden dan waar wij in eerste instantie op rekenden. Bij binnenkomst werd de wc-deur ingetrapt en een paar andere mannen stormden de treinwagon binnen en sprongen op de leuningen van de banken om zo de lege ruimten boven in de treinstellen te controleren op ‘vluchtelingen’ om het zo maar te noemen. Wij waren helemaal in shock, van wat gebeurt hier nou en de medepassagiers waren ook compleet verrast. Je ziet die mannen klimmen op de leuningen, overal kijken en alles checken. Daarna kwamen pas de controleurs voor de kaartjes en paspoorten. Zoals wel vaker wordt er aan je gevraagd of je nog iets te declareren hebt. Waar je normaal heel rustig op antwoord had je na de binnenkomst van deze angstaanjagende mannen toch wel een wat zenuwachtig gevoel of je alles wel goed voor elkaar hebt. Bij sommige medepassagiers moest de reisbagage worden open gemaakt en werd alles onderzocht. Het enige wat nog ontbrak aan deze situatie waren gevaarlijk kijkende drugshonden, maar je kunt niet alles hebben natuurlijk.
Als je er over nadenkt is het vreemd. Toen we van Kroatië naar Slovenië gingen verliep de controle rustig zonder angstaanjagende, springende mannen. Kroatië hoort niet bij de EU dus waarom er op deze manier vanuit Hongarije zo is ingegrepen is wel apart. Je verwacht toch eerder dat er zo’n controle zal zijn als je naar de EU gaat en er niet uit gaat. Het was voor ons niet beangstigend maar je staat wel versteld op een agressieve manier die controle dan wordt uitgevoerd.
Dit was eigenlijk niet de enige rare ‘grenscontrole’ die we gehad hebben. Toen we vanaf Venetië de trein naar München namen. Wat een nachttrein was werden we onderweg vier keer gecontroleerd zowel of we de juiste kaartjes hadden als zowel onze paspoorten. Dit hadden we echt niet verwacht omdat het de EU is en we al van Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Hongarije waren gekomen zonder ook maar enige controle van ons paspoort en nu ook op dat moment nog eens lekker lagen te slapen.