Ontdek 'Brunei' in je eigen tempo
Istrie-kust
Kroatië
ALopezBlanco
Ontdek 'Brunei' in je eigen tempo
De Brijuni-archipel is een maritiem National Park voor de kust van Istrie. Het telt in totaal 14 eilandjes waarvan de grootste Veli Brijun.
Deze eilanden waren ten tijden van de Romeinen al een geliefd zomerverblijf, internationale bekendheid kreeg het omdat het de favoriet verblijfplaats werd van maarschalk Tito.
Vanuit het schilderachtige visserdorpje Fažana kan je een boottochtje naar, inclusief toeristen treintje op, Veli Brijun boeken.
We verbleven 4 nachten in Istrie op zo’n megacamping in een studio die alleen een koelkast bleek te hebben. Dat had ik niet helemaal goed geboekt :-( en was helaas ook niet meer om te boeken. Het restaurant was ook niet meer open om te kunnen ontbijten.De aankomstdag was daardoor een grote tegenvaller en teleurstelling. Ach ja wat zit je ook op zo’n camping, wij zijn de resterende dagen alleen maar op pad geweest en hebben genoten.
Een uitdaging in Kroatie is het onthouden van sommige ingewikkelde namen van dorpjes, steden of eilandjes. Dag 2 gingen we alvast het boottochtje naar Brijuni boeken, dat konden we maar alvast geregeld hebben.
Bij het binnenrijden van Fažana zagen we een toeristenkantoortje.
‘ Hi, can we book here for Brunei’? Vroeg Wim.
De man achter de balie keek hem wazig aan. ‘You mean Brioni?’ :-)
Er gaan verschillende boten per dag, waarbij de voertaal Engels, Frans of Duits is. We wilden zo vroeg mogelijk gaan dus kozen voor de tocht voor de volgende ochtend om 10 uur in het Duits.
De volgende dag waren we ruim op tijd aanwezig (moet minimaal 15 minuten) in het haventje van Fazana om de voucher om te wisselen voor de officiele ticket. Ruim op tijd zodat we echt wakker konden worden met een heerlijk bakkie, dampende koffie. Onze studio bood deze voorziening niet :-(
Mit dem boot sind wir übergefahren. Brr dar war een frissen wind auf dem boot (In het Deutsch om alvast te kunnen oefenen voor de tour in het Duits mit dem zug :-) ) Deze wind bleek de bora te zijn, zo vertelde de Reisefuhrer. Een droge, vaak snijdend koude valwind uit noordoostelijke richting die normaal in de winter waait. Het was echt koud in alleen zomerkleding en een shawl!
Met het treintje gingen we eerst richting het ‘safaripark’. Ja, een heuse zeer kleine dierentuin. Op de weg er naar toe vertelde de gids van alles over het eiland. De dierentuin is ooit begonnen doordat Tito van allerlei staatshoofden dieren kado kreeg (hij scheen een echte dieren liefhebber te zijn).
Tjoek, tjoek daar gingen we …en de bora sneed nog steeds Woejjsjs.
In het ‘safaripark’ een stop van tien minuten.Er was een geit die ook graag een drankje aan de bar wilde kopen. Erg grappig om te zien.
Deze had totaal geen mensenvrees. Zeker de mascotte van het eiland. Tjoek, tjoek all aboard…train is leaving again! Oh nee, we zaten op een Deutsche Zug.
En de informatie bleef ons toestromen. Over de natuur, de pauwen, de hertjes, de hotels..und so weiter und so weiter. Daar gingen we langs een hele oude olijfboom, wel 1500 jaar oud!!
Tjoek, tjoek het was geen stoptrein waar we op zaten. Je ziet een groot deel van eiland, maar om er echt van te genieten kan je het beter te voet of per fiets verkennen. Het treintje is dan een goede eerste indruk.
Na ongeveer een uurtje waren we weer terug bij het beginpunt en gingen we te voet naar een gebouw waar een expositie was van opgezette dieren en een foto expositie van Tito en de vele staatshoofden (oa Juliana en Bernard!) en beroemdheden die hij op dit eiland ontvangen heeft.
Als afsluiter een bezoek aan een kerkje waar kopieën van Fresco’s waren uit kerkjes in Istrie. Und die tour war fertig en nu konden we alles nog eens over doen in onze eigen (fiets)tempo.
Allebei een roestig fietsje uitgezocht, helaas zonder versnellingen. Deze misten we echt wel bij die paar hellinkjes die we omhoog moesten :-(.
We wilden eerst naar de dinosaurus pootafdrukken gaan.
Ja, daar stond een bordje rechtsaf. Dat was ook het enige bordje dat we zouden zien. We fietsen totaal de verkeerde kant op!
Niet getreurd want we kwamen langs een prachtige ruïne van een Byzantijnse nederzetting. Onder de schaduw van een oude steeneik onze eigen meegebrachte boterhammetjes opgepeuzeld (die konden we dan wel bereiden in onze 'studio') met een mooi uitzicht over de zee.
Een beetje over en langs de overblijfselen gelopen en foto’s genomen.
Plons! Hmm wat was dat? He een waterbassin met felgroene kikkers! Plons!
Eens op de kaart kijken waar we nou precies zaten. Uhhh, een beetje uit de richting. Ach ja, zo groot is het eiland ook niet en ook helemaal geen vervelende plek om rond te fietsen (afgezien van die versnellingen die we niet hadden). Mooie bomen, kristalheldere zee, bora die niet meer langs je oren woei Heerlijk!
Eerst richting de 15 eeuw oude olijfbomen voordat we naar de nog oudere dinopootafdruk gingen.
Fietsen over de golfbaan (schijnt jarenlang de grootste van Europa te zijn geweest), door het safaripark en ja daar rechts moest het zijn.
Fietsjes gestald en een klein stukje lopen. Daar stond de dino al te wachten. Ja, inderdaad pootafdrukken. Gaaf!!
We vroegen ons wel af of ze wel echt waren, had niet een creatieve Kroaat ze uit staan beitelen?
Na 3 uurtjes fietsen vonden we het wel mooi. Als we de boot terug van 4 uur wilde halen moesten we de fietsen terugbrengen. Anders moesten we tot 17:30 wachten.
Uiteindelijk maar voor 2 uur fietshuur hoeven te betalen. Dat was aardig!
Mit dem boot wieder zurück. Restaurantje zoeken om wat te eten. Eentje gevonden op een pleintje achter de haven waar we heerlijk voor weinig hebben gegeten. Wie wilde er ook alweer een keukentje in het huisje?
Foto's
