Verrassingsreis deel 3
Istrie-kust
Kroatië
Annettoz
Verrassingsreis deel 3
Ahhh...Kroatie! Temperaturen boven de dertig graden, een stralende zon, azuurblauwe wateren en bovenal spotgoedkoop! “Frankrijk zonder de Fransen”, hoor ik vaak. Terwijl we de grens oversteken bij Slovenie verwelkomt het land ons met vrolijke, zomerse muziek! Eigenlijk hebben we geen flauw idee waar we heen willen, dus besluiten we naar een plek te gaan waar ik zes jaar geleden al eens geweest ben: Lanterna Camp in Istrie.
We rijden de populaire camping op om eerst te gaan lunchen langs het water en daarna te informeren naar de prijslijst. In zes jaar tijd is er een hoop veranderd. De camping heeft er flink veel nieuwe waterattracties bij en de prijzen van de snacks bij het kleine eettentje zijn ook fors omhoog geschoten. We betalen hier nu hetzelfde voor een hamburger als in Duitsland of Nederland. Ik weet nog goed hoe we hier elke dag uit eten gingen en elke middag een bananensplit bestelden! Het enige wat niet veranderd is, is de snackbarvrouw die nog steeds op Michael Jackson lijkt. Ik sus mijn gedachten stilletjes met de hoop dat deze economische ontwikkeling alleen geldt voor deze drukbezochte camping. Wanneer we ontdekken dat de prijsstijging ook van toepassing is op de staanplaatsen, besluiten we ons geluk te beproeven in het nabijgelegen stadje Porec.
Bij een van de vele toeristenbureau's in het stadje vragen we naar een goedkope overnachtingsplek. Snel laat het kleine vrouwtje achter de balie ons een grote map met appartementen zien. Allemaal staan ze op loopafstand van het strand, beschikken over een badkamer en keuken en een grote slaapkamer. Het is eigenlijk te luxe voor onze smaak, maar omdat de dag ook snel zijn einde nadert besluiten we een gezellig uitziend appartementje te kiezen. Een stuk goedkoper dan op de camping en ook een stuk persoonlijker.
Het mini-vrouwtje stapt op haar mini-scootertje en wijst ons de weg naar het appartement om te kijken of het wat is. De Kroaatse familie die het appartement verhuurt begroet ons hartelijk. Ook al kunnen ze geen woord Engels, we kunnen het goed met ze vinden. Na een snelle blik in de kamer en douche te hebben geworpen besluiten we de kamer te nemen. Dit heeft trouwens niks te maken met de kamer zelf, maar meer met het feit dat de familie drie jonge kittens heeft rondlopen die elke stap van ons volgen. Kisse is gek op de beestjes en smokkelt er eentje mee naar binnen, nadat we de papieren in orde hebben gemaakt. De rest van de middag wordt vooral vol gemaakt met de omgeving verkennen, boodschappen doen en met de katjes spelen.
De volgende vier nachten besluiten we in het appartement te blijven. Het bevalt ons erg goed en we krijgen hogere korting, naarmate we langer blijven. Die dagen genieten we vooral van onze welverdiende rust door lekker aan het strand te liggen, partijtjes te tennissen, een boek te lezen of door de nabijgelegen stadjes te struinen. Het schilderachtige stadje Rovinj is een echt hoogtepunt van deze omgeving. De weg ernaartoe is ook de moeite waard. Langs de route staan overal restaurantjes waar een heel varken aan het spit hangt te braaien. Dit moet de toeristen aantrekken, al lijken de meeste Europeanen geen trek te hebben in een verkoolde big waar de oren en de snuit er nog aanzitten! De parkeerplaatsen zijn namelijk helemaal verlaten.
In Rovinj dwalen we de halve dag door de smalle straatjes, waarboven het wasgoed van raam tot raam gespannen hangt. Het is net alsof je een levend schilderij binnenstapt, zo mooi is het hier. Op de kade staat een rij tenten opgesteld die ieder gratis eten uitdeelt aan de voorbijgangers. Na lekkere stukken fruit en een broodje warm vlees te hebben gegeten, is onze maag weer rijkelijk gevuld en kunnen we op ons gemak de rest van het stadje verkennen! Na een rustige wandeltocht komen we aan op het hoogste punt van Rovinj. Hier staat een grote witte kerk die uitkijkt over de zee. Op de kerktoren staat het beeld van een vrouw die 360 graden kan ronddraaien. Zij geeft aan of er goed of slecht weer op komst is door naar het land of naar de zee gedraaid te staan. Tegen zonsondergang stroomt het bloedhete stadje vol met opgedirkte toeristen die in de haven een hapje komen eten. Met moeite veroveren we een plekje bij een visrestaurant, waar de ober ons na tien minuten lomp vraagt plaats te maken voor een groep van twaalf personen. Twaalf eters levert nou eenmaal meer op dan twee! Verontwaardigt lopen we weg, terug het stadje in waar in de oude straatjes veel meer kleine, knusse restaurantjes zitten.
Na een lekkere maaltijd, sjokken we gemoedelijk langs de kade terwijl we van een ijsje genieten. Daarna gaan we terug naar ons appartementje voor de laatste nacht in Porec. Morgen vertrekken we namelijk naar de Plitvicka Jezera watervallen! Dit gebied ligt veel meer landinwaarts, dus hopelijk is het leven daar nog een stuk goedkoper!
Foto's
