Dubrovnik - deel 2
Dubrovnik
Kroatië
RoyanvanVelse
Dubrovnik - deel 2
Een andere manier om fenomenale uitzichten te hebben over de stad, is om de 22 meter hoge stadsmuren te beklimmen. Ze zijn in totaal 2 kilometer lang en tijdens de wandeling moet je bijna 1.100 traptreden op- of afstappen. Er wordt in één richting gelopen om te voorkomen dat mensen elkaar niet goed kunnen passeren en je kunt op verschillende plaatsen de muur af indien je dat wilt. Je kunt dat laatste overigens beter niet doen, want ieder standpunt is even mooi. Je kijkt hier uit over al die rode daken die zo kenmerkend zijn voor Dubrovnik. Monumenten en torens steken uit boven de gebouwen en op de achtergrond zie je dan weer de berg, dan weer de blauwe Adriatische zee met het eiland Lokrum.
Fort Minčeta aan de noordkant van de muur is zonder meer imposant te noemen, niet enkel omdat dit fort het hoogste punt vormt in de stadsverdediging. Het fort stamt uit de 15e eeuw en heeft faam gekregen in Game of Thrones, toen de queen of dragons Daenerys Targaryen tegenover het bouwwerk stond, haar hoofd opgeheven, op zoek naar een ingang. Daenerys vermoedde dat haar gestolen draken zich binnen de blinde en zes meter dikke muren bevonden. Veel toeristen zie je nu dezelfde houding aannemen voor een foto. De drie draken zijn echter allang gevlogen.
Fort Bokar langs de muren is de plaats die je uitzicht biedt op de oorspronkelijke haven van de oude stad. In Game of Thrones kijk je van hier uit over Blackwater bay, de baai waar een grote zeeslag plaatsvond die werd verloren door de aanvallers op King’s Landing. Met computeranimaties (CGI) is er wel het een en ander aangepast, maar de stad is absoluut goed herkenbaar. Het fort werd indertijd gebouwd om de westelijke Pile stadspoort en de ophaalbrug daarnaartoe te beschermen. Evenals het vorige bouwwerk stamt dit ook uit de 15e eeuw. Aan de overkant van het water en de haven is Fort Lovrijenac goed te zien. Om er meer van te weten kun je er heen lopen wanneer je de binnenstad verlaat.
De beschermheilige van Dubrovnik, St Blaise, kom je overal tegen. Hij is al meer dan duizend jaar de beschermheer van de stad, en overal staat hij, in de vorm van beelden van een bebaarde man met een mijter op zijn hoofd en in zijn linkerhand een maquette van de oude stad Dubrovnik. Relikwieën van de heilige zijn bewaard gebleven in een glazen vitrine in de kathedraal. Deze bestaan uit een onderbeen, een onderarm en zijn schedel, geheel bedekt met goud en zilver. Ze vormen de schat van de kathedraal. De kerk zelf is relatief sober van binnen maar het deel waar de relikwieën liggen is juist heel rijk. Een schilderij van de Italiaanse meester Rafaël voegt daar nog meer waarde aan toe. Van buiten is de kathedraal markant, met een grote koepel die van verre te zien is.
Naar St Blaise is een kerk vernoemd, vanzelfsprekend de St Blaise kerk. Wanneer je vanuit de Pile stadspoort de binnenstad betreedt, ligt deze aan het einde van de bredere straat, aan de rechterkant. Deze straat is de Stradun, de verkeersvrije hoofdader. De straatstenen zijn eeuwenoud en hebben door slijtage een prachtige glans gekregen. Vroeger liep hier een kanaal. Dat verklaart ook waarom de Stradun zo breed is vergeleken bij andere straten in de binnenstad. Op deze wat chique plek is alles op terrasjes en in restaurants relatief duur. Wanneer je één van de zijstraatjes inloopt, betaal je meteen een stuk minder voor je versnaperingen. Het is ook erg druk in de hoofdstraat, behalve vroeg in de morgen. Dan moet alles en iedereen nog opstarten.
Meteen achter de Pile poort staat de grote Onofriofontein. Veel mensen rusten uit tegen dit grote bouwwerk dat stamt uit de 15e eeuw. In die tijd werd de drinkwatervoorziening van de stad aangelegd middels een aquaduct, en deze fontein was daar één van de eindpunten van. Hij werd vernoemd naar één van de bouwers van het drinkwatersysteem. De fontein werd zwaar beschadigd tijdens de beschietingen van 1991, maar is weer in volle glorie hersteld. De zestien waterspuwers rondom de fontein zorgen nog steeds voor fris, helder en drinkbaar water.
Aan de andere zijde van de Stradun staat de kleine Onofriofontein, die lang niet zo spectaculair is als de grote versie maar wel kunstig is. Deze was bestemd voor de watervoorziening van de marktbezoekers. Niet ver daarvandaan staat het bronzen beeld van de 16e eeuwse schrijver Marin Držić, die ook wel de Shakespeare van Dubrovnik wordt genoemd. Zijn neus glimt omdat het een traditie is geworden om hier over heen te wrijven. Het schijnt geluk te brengen. Zijn voormalige huis is overigens ook te bezichtigen.
Erg groot is het niet binnen de stadsmuren. Wanneer je bij de St Blase kerk rechtsaf slaat zie je de kathedraal liggen. Daar tegenover staat het Rector’s palace, waar tot de inval van Napoleon de rector van de republiek Ragusa verbleef. Nu is het paleis een cultureel en historisch museum. Enkele zalen zijn ingericht in oude stijl met oorspronkelijke meubels en opvallend mooie draagstoelen. Onderin is een vroegere cel te bezichtigen, en in een galerij herinneren foto’s aan de laatste oorlog. De ceremoniële trap in het paleis is markant. Deze werd dan ook niet voor niets gebruikt tijdens de opnames van Game of Thrones. Een opmerkelijk detail is dat de leuningen worden vastgehouden door drie handen.
(Wordt vervolgd)
Foto's
