Dubrovnik - deel 1
Dubrovnik - deel 1
De burgemeester van het in het zuidelijke puntje van Kroatië gelegen vestingstadje Dubrovnik begint te klagen over de vele bezoekers aan zijn stad. Op drukke dagen kopen meer dan 10.000 mensen een toegangskaartje om over de 800 jaar oude stadsmuren te lopen. Vooral de vele cruiseschepen die er aanleggen zijn hier debet aan. Met soms meerdere schepen per dag en tot wel 2.000 passagiers per schip, loopt de binnenstad vol.
Maar Dubrovnik vaart er ook wel bij met miljoenen euro’s aan inkomsten. De prijzen voor verblijf en horeca zijn dan ook behoorlijk verwesterst. Voor scènes uit Star Wars werden hier opnames gemaakt, evenals voor de moderne Robin Hood. De nieuwe James Bond film wordt hier voor een deel opgenomen en in de waanzinnig populaire TV hit Game of Thrones vormt Dubrovnik onder de naam King’s Landing de hoofdstad van de Seven Kingdoms. Het is niet vreemd dat er zoveel bezoekers naar dit deel van Kroatië afreizen. Dubrovnik vertegenwoordigt cultuur, historie, kunst en fantasy tegelijk.
Wat kan de burgemeester eigenlijk doen? De poort sluiten? De belangrijkste stadspoort, de Pile gate, is in de hele geschiedenis van de stad slechts twee keer gesloten geweest: toen de Franse keizer Napoleon 200 jaar geleden de stad innam, en toen er opnames werden gemaakt voor Game of Thrones. Toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten voor de stad dus toeristen wil men eigenlijk niet weren. Dubrovnik staat op de UNESCO werelderfgoedlijst dus het is tegelijk wel van belang om er alles aan te doen om te voorkomen dat de stad wordt beschadigd door een teveel aan bezoekers.
De Britse dichter Lord Byron (1788-1842) noemde Dubrovnik de Parel van de Adriatische kust. Ingesloten tussen de oude stadswallen wonen er amper meer dan 1.000 mensen in de oude stad, en dat heel dicht bij de grens met Bosnië-Herzegovina. De stad werd gesticht in de 7e eeuw, op een eiland langs de Dalmatische kust. Ragusa was de naam toen. In de eeuwen erop viel de stad achtereenvolgens onder Byzantijnse bescherming, onder Venetiaans bestuur en daarna onder Hongaarse invloed. Het water aan de kustzijde droogde ook op en Ragusa werd op deze wijze verbonden met het vasteland. Onder de Hongaren in de 14e eeuw werd Ragusa een vrije stadsstaat. In die tijd werd ook een aanvang gemaakt met de bouw van de muren. In de 16e eeuw kreeg het Ottomaanse rijk op zijn beurt grip op Ragusa maar de republiek bleef floreren tot aan het eind van de 17e eeuw. Bedreigingen van buitenaf, verslechterde economische omstandigheden en een grote aardbeving waren hier de oorzaken van. In 1808 werd de republiek afgeschaft door de Fransen die de stad hadden ingenomen. Ragusa kreeg zijn Slavische naam Dubrovnik, die in eerdere tijden in de buurlanden ook al werd gebruikt om de stad aan te duiden. Het woord Dubrovnik slaat op de vele eiken die vroeger de berghellingen achter de stad bedekten, totdat ze massaal werden gekapt voor de scheepsbouw.
Na de eerste wereldoorlog werden Dubrovnik en Kroatië een deel van de republiek Joegoslavië, dit tot aan de onafhankelijkheidsoorlogen aan het eind van de vorige eeuw. Bij aanvallen van de Serviërs op Dubrovnik in 1991 werd de stad zwaar en laf getroffen. Sommige gebouwen zijn nog steeds niet hersteld, en een fototentoonstelling in het Rector’s Palace herinnert aan deze beproeving die nog lang niet is vergeten.
De mooiste uitzichten over de stad en de oude muren heb je wanneer je aan komt vliegen vanuit het noorden. Dat moment is maar vluchtig dus een goed alternatief is om vanuit Dubrovnik met de kabelbaan naar de top van de berg Srd te gaan. Reeds vanuit de gondel is het zicht over stad en zee fenomenaal en bij heldere dagen kun je, onder het genot van een maaltijd of een drankje, tot wel 60 kilometer ver kijken vanaf de berg. Het is de perfecte plaats om foto’s te maken van de stad, waarbij de tip is om dat in de ochtend te doen. In de middag heb je namelijk last van het tegenlicht van de zon. De berg is slechts een ruime 400 meter hoog en je kunt ook naar boven lopen. Dat kost in de regel wel anderhalve uur terwijl de kabelbaan comfortabel en snel is. Het grote witte kruis dat op de top staat werd geplaatst in 1935, om te vieren dat Jezus (ongeveer) 2.000 jaar geleden werd geboren. Evenals de kabelbaan werd het kruis vernietigd tijdens de Servische beschietingen, maar weer gerestaureerd. De kabelbaan is sinds 2011 weer in bedrijf.
(wordt vervolgd)