Prego "Venetie"
Prego "Venetie"
Zaterdag ochtend, ik ben weer vroeg op en sta te trappelen om nog meer mooie plekken van Venetië te ontdekken. Mijn man is zo blij met zijn meissie. Vooral wanneer ze hem wakker maakt op zijn vakantiedag om half acht ’s ochtends. “Je moet nu echt opstaan, want het is bijna acht uur. We moeten ons klaarmaken en eruit (stuiter, stuiter)”. Ja, hij vindt mij zo lief…
We stappen de woning uit en lopen bij de eerste bakker die we tegen komen naar binnen.
Prego, krijgen we te horen. Prego? Prego? Ik ben even aan het denken. Als ik mijn woordenboek moet geloven betekend het “ Geen dank” . Nou dat bedoeld ze vast niet.
Snel schakel ik over in het Frans en kan ik mijn bestelling doorgeven. Ik kreeg niet echt het gevoel dat ze blij was met ons, jammer.
Tijdens het lopen eten wij ons ontbijt, stoppen bij een cafeetje voor onze eerste kopje veel te dure cappuccino. Vervolgen onze weg, slaan verkeerd af en stuiten op de markt. He… maar dit is leuk.
Wat een pracht staat hier uitgestald: fruit, groeten, zongedroogde tomaten in allerlei verschillende soorten, vis… Ik kan wel door blijven gaan, maar wat is dit leuk om te zien.
We kopen wat lekkers bij een kraam en vervolgen onze weg. We besluiten de Vaporetto te pakken, lijn 1 gaat de Grand Canal over, zo kan je de mooie gebouwen die daar staan goed fotograferen, en dat is precies wat ik wil.
We stappen uit op San Marco plein. De Vaporetto is een ideale vervoersmiddel, dit hebben ze goed geregeld in de stad.
Het is een druilige dag, miezert een beetje, we besluiten de Basiliek te bezoeken. Het is nog vroeg dus is de rij niet extreem lang en we zijn snel aan de beurt. Ook al is het binnen slecht verlicht is het zeker de moeite waard om te zien, prachtige mozaïeken.
We komen buiten, het weer knapt niet op. We kijken hoe lang de rij is bij de Dogenpaleis.
Hum…voor ons veel te lang en besluiten naar Museo della Musica te gaan. Dit is een (gratis) klein museum waar diverse snaarinstrumenten staan, voornamelijk violen. Het is voor een paar minuten leuk, mooi om te zien en je staat droog.
Dwalend door de straten van de wijk Dorsoduro luisteren we naar viool klanken. We komen langs Santa Maria della Salute, lopen langs de kade tot Punta della Dogana. Hier heb je een mooi uitzicht van de stad en omliggende kleine eilandjes (wijken).
We lopen verder, komen smalle steegjes tegen en stoppen voor onze lunch bij “Cantinone Gia’Schiavi” Fondamenta Nani. We zien al veel mensen rond dit pand staan, zitten we wel goed? Het lijkt wel een wijnhandelaar. We stappen toch naar binnen. Bij de toonbank staat een vitrine met hapjes, voor de rest staat de ruimte vol met wijnflessen. Ik mag een bestelling plaatsen, Twee glazen rode wijn en… hoe heten deze hapjes? Ik wijs naar broodjes, zes stuks alstublieft en maak duidelijk dat ik me wil laten verrassen. Ik krijg een bord, de broodjes zijn belegd met een soort moes. Ok, is dit echt lekker? We gaan bij een iets te kleine plankje staan, net als de overige gasten en nemen onze eerste hap.
Werkelijk overheerlijk, de Cicchetti zijn echt super lekker en we besluiten nog een paar bij te bestellen.
Terug in San Marco, de carnaval gaat zo beginnen. Er lopen al aardig wat mensen rond in mooie kostuums. We blijven nog een uur op het plein en besluiten terug te gaan naar het Hotel. We hebben het koud en krijgen al last van onze benen van het vele lopen.
Veel mensen gebruiken vandaag paraplus, maar omdat het zo ontzettend druk is moet je extra opletten dat je niet in je gezicht wordt geraakt.
Bij een pizzeria stoppen we voor een snelle snack “Antico Forno Pizzaria” in de Ruga Ravano, super lekker.
Aangekomen bij het hotel gaan we ons opwarmen. Drinken een biertje dat we bij de supermarkt hebben gekocht en rusten we even uit. Ik heb nog een prima restaurant in gedachten, heel dicht bij ons hotel. Als we tussen 19:00 en 19:30 er heen gaan hebben we nog een kans op een plekje.
“Al Bacco Felice” in Colle degli Amai, we stappen binnen en kunnen direct aan een tafeltje plaatsnemen. We krijgen de kaart en bestuderen deze, kiezen regionale gerechten.
Vis wordt het vanavond. De serveerster geeft aan dat we ook kunnen kiezen voor vers gevangen vis, er zou dan per gram worden afgerekend. Dat vinden we prima en ze loopt naar achteren haalt de vis en laat de rauwe vis aan ons zien. We keuren hem goed en zodra de vis geserveerd gaat worden wordt deze aan tafel gefileerd. Dit heb ik in een Bistro nog nooit gezien.
We hebben heerlijk gegeten en gaan met een voldaan gevoel terug naar ons hotel.