Het is vroeg in de ochtend in de derde week van oktober als we onze wandeling starten naar het hooggelegen gletsjermeer Lago Sorapis. We zijn net op pad en moeten een enorme klim maken door het lariksbos. Over het pad sijpelt water dat in de vrieskou is opgevroren. Hier er daar is het dus oppassen geblazen dat we niet naar terug naar beneden glibberen op de ijsbaantjes die zijn ontstaan. Op sommige plekken loopt het pad zo smal langs de afgrond dat er een staalkabel hangt voor wat extra veiligheid. We klimmen steeds hoger tot we boven de vallei uitkomen en de piek van Monte Cristallo in volle glorie zien, in een frame van groene dennen en gele lariksen. Wat een plek! Toch maar weer even de camera uit de rugzak halen, voor we onze tocht naar het meer verder vervolgen....