Lang leve de Siciliaanse gastvrijheid
Sicilië
Italië
LouisetenHave
Lang leve de Siciliaanse gastvrijheid
We landden ’s avonds laat op Sicilië en begaven ons naar Catania, de tweede grootste stad op het eiland. Hier hadden we een Bed en Breakfast geregeld. Het onderkomen was van buiten nauwelijks te herkennen als B&B, slechts een klein bordje aan de gevel gaf aan dat we op de plaats van bestemming waren.
Maar zo onherkenbaar als dat het er van buiten uitzag, zo leuk was het van binnen. De Bed & Breakfast wordt gerund door een ontzettend sympathieke kunstenaar en ligt vlak bij de lokale vismarkt.
Setting
Ik ben dan ook gisterochtend in alle vroegte opgestaan om alle bedrijvigheid vast te kunnen leggen. De markt is gelegen tussen de typische Italiaanse straatjes en wordt omgeven door architectonische bogen, waar de trein overheen dendert. Deze fotogenieke setting wilde ik in beeld weer kunnen geven, gecombineerd met het leven op de vismarkt. Een leuke uitdaging dus!
Met mijn eenpootstatief ben ik aan de slag gegaan. En ik trok nogal de aandacht. Hoewel mensen in Europese steden je zelden aanspreken wanneer je foto’s maakt, vonden de mensen het hier reuze interessant. Catania is toch best arm, dus niet iedereen heeft hier een camera en mensen vonden het een hele eer om op de foto te mogen. Als ik ze dan het resultaat liet zien – lang leve het grote LCD scherm! – werden ze wild enthousiast. Twee mannen hebben me nog gevraagd een foto toe te sturen. Het is een reflectie van de cultuur hier: mensen zijn zo ontzettend gastvrij en behulpzaam. Het is echt een warm bad.
Voorinstellingen
Thuis had ik mijn voorkeuren al ingesteld op de camera. Dat werkt fantastisch, want met een druk op de knop heeft de camera alle instellingen die ik wil. Dit kon ook al bij mijn vorige camera, de gewone EOS 5D, maar het voordeel van de Mark II is dat je bovendien ziet in het menu wat de instellingen zijn, zodat je niet hoeft te onthouden waar instelling 1 of instelling 2 voor stond. Ik vond de EOS 5D al heel fijn, maar de Mark II is echt een juweeltje. Het scherm is nog groter – ik kan gerust zeggen: enorm! - en de camera heeft maar liefst 21 MP ten opzichte van 12 MP op de EOS 5D.
En wat ik heel vernuftig vind, is de vernieuwde zwart-wit functie. Nu kun je niet alleen zwart-wit instellen, maar je kunt er ook een soort steunkleur aan toevoegen, wat een heel mooi, apart effect bewerkstelligt. Het fijne is dat, wanneer je in RAW schiet, deze ook de kleurenfoto bewaart, zodat je op de pc altijd nog kan kiezen voor de kleurenversie. Maar de camera-instelling toont altijd de jpeg versie zoals je hem geschoten hebt, in zwart-wit dus als je dat hebt ingesteld.
Sinaasappels
Gistermiddag zijn we richting het zuiden gereden. Het is een gebied waar veel landbouw gepleegd wordt, en de wegen worden omgeven door gaarden met sinaasappels en citroenen.
Terwijl we over allerlei kleine weggetjes kronkelden, zagen we in een veld dat ze bezig waren de vruchten te plukken. Een prachtig gezicht, dus we hebben de auto aan de kant gezet en zijn een muurtje over geklommen. Inmiddels zaten de boeren te lunchen onder een van de bomen en we werden meteen uitgenodigd om aan te schuiven. Terwijl Matthijs ondervraagd werd over waar we vandaan kwamen en wat we deden, pakte ik mijn kans om foto’s te schieten. Omdat het contrast heel hoog was, moest ik wat aanpassingen maken. Ofwel: een druk op de knop en de instellingen waren aangepast naar een lager contrast.
Toen het tijd was om te gaan, werd ons een enorme zak met sinaasappels in de handen gedrukt. Een zeer smakelijk geschenk!
Agriturismos
We hebben voor de reis allerlei Agriturismos uitgezocht om te blijven slapen. Dit zijn werkende boerderijen die tevens kamers verhuren. Het leuke aan deze slaapplekken is dat je bij de mensen thuis bent. En mensen kunnen hier ontzettend lekker koken!
Gisteravond was onze eerste stop, bij Villa Zottopera. Het gebouw is een masseria: een ommuurde boerderij, met vrij veel dieren. Het is een historisch pand met een prachtige binnenplaats. Toen we aankwamen, stonden Antonello, het hoofd van het gezin, op de binnenplaats met zijn ezel. Een rustiek plaatje wat me meteen naar mijn camera deed grijpen.
De boerderij staat bekend om haar olijfolie, die de lekkerste van Italië moet zijn en zelfs is doorgedrongen tot toprestaurants in Parijs. En dat hebben we geweten! Anna, onze gastvrouw, had goddelijk gekookt. We werden verwend met pasta met paddenstoelen en asperges en natuurlijk olijfolie, weliswaar simpel maar heerlijk puur. Vervolgens kregen we gegratineerde aubergines in tomatensaus met parmeggiano, en in zuur gelegde olijven. En om het af te maken, werden we getrakteerd op kleine appelbolletjes met suiker en kaneel.
Vanochtend hebben we de sinaasappels die we gisteren cadeau kregen geperst: een heerlijk begin van de dag. En we hebben een sportieve middag voor de boeg, want we gaan mountainbiken!
Tot zover dus weer de update vanuit Sicilië. Tot gauw!
Foto's
