Slowtravel Sicilie – Tempels tempel en nog s tempels

Door: AngelaenAnniek

Geplaatst op May 31, 2012

Wat voor de een slechts een hoop stenen is, is voor mij een fascinerende reis terug in de tijd. Waar ik ook ter wereld ben, het liefste zoek ik de historie op, lees over het leven van weleer, probeer mij een voorstelling te maken van hoe het er in die tijd uitgezien moet hebben en adem vervolgens de serene sfeer in ...en droom weg aan de hand van de vele verhalen waardoor de historie voor mijn geestesoog herleeft. Pas echt mooi wordt t voor mij als er “live” archeologen aan het werk zijn, want dan ga ik er meteen op af en nodig ze uit tot vertellen.

Wat dat betreft kan ik op dit stukje Sicilie mijn archeologisch hart ophalen: tempels, tempels en nog s tempels. Omdat ik met mijn partner de afspraak heb het bezoek aan al die “stenen” tot maximaal 4 te beperken, kies ik – niets menselijks is mij vreemd – toch maar voor een bezoek aan de bekende 4: de tempels van Segesta, de tempels van Selinunte, de tempels van Agrigento en de tempels van Syracuse. En stiekum tel ik dan een aantal andere opgravingen even niet mee als “stenen”, maar als mozaiken......

Van de door de Elymiers (het eerste volk wat zich op het westen van het eiland vestigde) gestichte stad Segesta resten alleen nog de griekse tempel (5e eeuw v. Chr) en het theater op de Monte Barbaro – een mooie wandeling van een half uur van de tempel naar het theater en vice versa met prachtige uitzichten op de tempel en de golf van Castellammare.
Wat bijzonder is aan deze Dorische tempel is dat de zuilen niet gecanneleerd zijn, wat betekent dat de tempel nooit voltooid is geweest.

Het tweede tempelcomplex (eigenlijk zijn het er drie – maar dat heb ik natuurlijk niet aan mijn partner verteld vooraf!) wat we bezoeken op Sicilie is Selinunte (het antieke Selinus = selderij) . Selinunte verkeerde in vroeger eeuwen haast permanent op voet van oorlog met Segesta. Terwijl Segesta bondgenootschappen smeedde met de Carthagers, viel Selinunte onder de heerschappij van de machtige Feniciers.
Selinunte ligt grandioos aan zee, ook in vroegere tijden wist men zo de A-lokaties te vinden.
De tempel op de oostelijke heuvel – gewijd aan Hera is waarschijnlijk het meest gefotografeerde monument van Sicilie – en niet voor niets! Wat een grandioos bouwwerk, wat een prachtige ligging!
Ongeveer 1,5 km heuvelopwaarts ligt de Akropolis en het heiligdom van Malophoros ligt nog 1 km verder. Neem zeker voldoende drinkwater mee, want het is op de diverse plateaus verschrikkelijk warm als de zon medogeloos schijnt en er is nauwelijks schaduw.

Als je wilt weten waar al die stenen voor de tempels van Selinunte vandaan kwamen, dan is de oude steengroeve van Cusa nog te bezoeken. En je vraagt je ongetwijfeld af hoe men in hemelsnaam zoveel eeuwen voor Christus al dat spul zo’n 20 km verderop de heuvels op heeft gekregen? En dat in die hitte!!!!

De buurstad van Selinunte was Agrigento, en hoewel de boekjes niet veel goeds beloven wat betreft het landschap op de route Selinunte – Agrigrento, vind ik dit absoluut een onterechte weergave van de werkelijkheid. Het oude Akragas ontwikkelde zich tot de machtigste stad van Sicilie en zelfs nu nog is dat terug te zien. “Ze eten alsof ze morgen verwachten te sterven en bouwen alsof ze eeuwig te leven hebben”. De vallei del templi is niet echt een vallei maar een heuvelrug waar langgerekt de tempels zich op uitstrekken – de strada panoramica - de ligging wederom aan zee.
Wat ik ongelooflijk vind is dat de doorgaande weg dwars door het tempelgebied loopt – de oost- respectievelijke westelijke zone van het archeologisch complex wordt doorsneden door een doorgaande weg....typisch op z’n italiaans. Het schijnt dat diverse pogingen om het geheel in een nationaal park onder te brengen tot op heden mislukt zijn.
Terwijl ik steeds meer opging in de pracht en praal van deze ooit machtige stad, bracht mijn dochter mij weer terug in het heden toen ik haar wees op een groot liggend beeld wat de god Zeus voorstelde....”kijk, dat beeld is nou Zeus!”. Waarop mijn driejarige dochter uitriep: “Welnee mamma, dat is toch geen beeld, dat is gewoon een hoop stenen!!!!!!” Op naar de volgende hoop stenen dus: Syracuse!