Sicilië
Sicilië
Italië
AngelaenAnniek
Slowtravel Sicilie – Rondje Zuid- west Sicilie
De Dom van Monreale maakt de indruk die de boekjes beloven wat deze kerk zou doen. In prachtige mozaiken wordt het hele Oude en Nieuwe Testament verteld. Een kleurrijk geheel! Niet voor niets heet deze kerk een van de mooiste van Italie te zijn.
Via Partinico rijden we een prachtige route naar een van de weinige snelwegen richting Mazara del Vallo, om daar op een camping onze tent op te zetten – volgens de beschrijving een karweitje van 2 minuten – bij ons duurde het wat langer, maar uiteindelijk staat de tent dan toch tussen allemaal campertjes in! Ik merk dat ik toch wel een tikkie jaloers naar al dat kampeergemak kijk....Volgend jaar toch maar s met de camper?
Onze dochter wordt meteen opgenomen in een grote Italiaanse familie, en al snel herhaalt ze constant in haar beste Italiaans dat ze Anniek heet . Daarmee steelt ze het hart van Italiaanse Julia en Julia dat van haar. Volgens onze dochter lijkt Julia namelijk alles in zich te verenigen van al haar oppasmeisjes samen.
Mazara del Vallo is een authenthiek visserdorpje wat zorgt voor 20% van de visvangst op Sicilie – volop bedrijvigheid in de haven dus - en heeft nog Arabische invloeden en een heuse Kasba. Het oude Carthago (Tunis) ligt tenslotte aan de overkant. Vanuit hier zijn de vele Griekse tempels goed te bezoeken, maar zijn ook het leuke middeleeuwse stadje Erice en Marsala – (bekend van de Marsala wijn) goed te bereiken.
Met uitzondering van Erice, zien we in dit deel van Sicilie maar weinig Nederlanders – die Nederlanders die we zien zijn veelal pensionadas met hun camper voor een maand of 7 onderweg. Dit zal de komende jaren zeker nog zal gaan veranderen nu er een low cost carrier op de luchthaven van Trapani is gaan vliegen, want Zuid-West en West- Sicilie zijn adembenemend mooi en de meeste Sicilianen zijn bijzonder gastvrij en vriendelijk.
Opvallend rustig en authentiek vinden wij dit deel van Sicilie nog – geen trapgeplatte paden, geen toeristenfuiken en vooral (bijna) geen Nederlanders! Zelfs bij een van de bekendste tempelopgravingen – die van Selinunte – zijn wij de enige Nederlanders tussen de Italianen en Duitsers.