Noord Oost Sicilië, vulkaanverkenningen
Sicilië
Italië
Marjolijn
Noord Oost Sicilië, vulkaanverkenningen
We overnachten drie nachten in Riposto, een levendig havenplaatsje, in citroenboomgaarden aan de voet van de Etna, iets ten zuiden van Taormina. Op een klein terras vlakbij ons hotel is het goed toeven met een glas wijn met hapjes. De ochtend hebben we doorgebracht in Catania, met een bezoek aan enkele kerken die gewijd zijn aan de heilige Agata, beschermheilige van Catania, de kerk Sant'Agata la Vetere waar haar lichamelijke resten lang hebben gelegen, een kerk op de plaats waar Agata gevangen werd gehouden en geroosterd, nadat ze het afknijpen van haar borsten had overleefd (!?!), en de dom. Het lokale gebak heet dan ook de borsten van Agata. In de dom ligt de Siciliaanse operacomponist Bellini begraven (van de pasta alla Norma). De oude Siciliaanse mannetjes zitten gezellig op een rijtje voor de dom. Op de markten, een grote vismarkt, en groenten-, kaas, en vleesmarkt, en in de kleine winkeltjes, koop ik een picnic in. Catania staat ook wel bekend als “zwarte dochter van de Etna”, veel gebouwen zijn gemaakt van zwarte lavasteen. De volgende dag vroeg op voor een boottocht naar de Eolische eilanden. Volgens Homerus heerste Aeolus over de eilanden, hij was door Zeus aangesteld om toezicht te houden op de winden die hij bewaarde in een zak. We schepen in in Milazzo, met hoog op de rots een groot kasteel. Met een boot tjokvol schreeuwende schoolkinderen bezoeken we eerst Lipari, en dan Volcano, de smidse van Hephaestus, god van het vuur, en echtgenoot van Venus. Aeolus heeft de sirocco losgelaten, een harde warme wind, die een drukkend gevoel geeft. Lipari is groter en levendiger, met zijn hooggelegen ommuurde oude stad en een leuk haventje. Op Volcano merk je meer dat je op een vulkanisch eiland bent, met zwavelgeur en modderbaden. Op de terugreis naar het hotel beluisteren we de CD met filmmuziek van Il postino, een film die zich afspeelt op de Eolische eilanden (op Salina). Al met al had ik me van dit uitstapje meer voorgesteld, het is toch wel druk en toeristisch. Op woensdag verkennen we de flanken van de Etna, Mongibello, de berg der bergen. Door een landschap vol gele brem en paarse valeriaan klimmen we naar 2000 meter, boven de laag hangende bewolking uit. Vanuit Piano Provenzana aan de noordkant wandelen we door een zwart landschap met witte boomstronken naar een van de vele (zij)kraters, waardoor de Etna op gezette tijden vrij gecontroleerd uitbarst. We lunchen in Bronte, centrum van pistache-teelt (geen boom gezien!?). Tot slot dalen we af in de kloof van de Alcantara met verschillende vormen basaltrotsen, in de lavastroom uitgeslepen door de rivier. Onderweg komen we een begrafenisstoet tegen, de kist wordt hier nog gedragen, het hele dorp loopt er met bloemen achter. De laatste echte vakantiedag! Morgen vliegen we terug naar Nederland. We rijden naar Palermo met een tussenstop in Tindari voor een bezoek aan de kerk van de Zwarte Madonna, een lunch in Castelbuono in de Madonie, en tot slot een stop in het leuke kustplaatsje Cefalu, met zijn Normandische dom. Vijf jaar geleden was ik hier ook al een keer. In ons hotel bij Palermo logeren nu ook Russen, die het buffet hebben geplunderd.
Foto's
