Ronddwalen door Trastevere en genieten van de smalle steegjes
Rome
Italië
EvelineVanPutten
Ronddwalen door Trastevere en genieten van de smalle steegjes
Tweede Paasdag, 28 maart 2016
Na een paar keer snoozen stonden we vandaag op. Het ontbijt in het hotel was weer bijzonder lekker, dus met een goed gevulde buik gingen we op pad. We liepen als eerste weer naar de Trevifontein, in de hoop nog een foto te kunnen maken zonder al te veel mensen. Helaas, het was nog steeds een uitdaging om zowel mensen als selfiestokken te ontwijken. Even verderop kwamen we weer bij het Pantheon. We besloten naar binnen te gaan – het begon immers een beetje te regenen – en waren verrast hoe mooi deze kerk van binnen eigenlijk is. Na het Pantheon slenterden we door de smalle straatjes en steegjes en kwamen telkens weer uit bij mooie pleinen en gebouwen. Toen Gerben zin had in een espresso, gingen we op zoek naar een leuk barretje. In een smal steegje vonden we La Pizza del Teatro. Ze hadden hier niet de espresso die Gerben wilde, en ook niet de verse jus d’orange die Eveline graag wilde, maar wel goddelijke stukken pizza. De pizzabakker vertelde hier zó gepassioneerd over, dat we toch maar een stukje hebben genomen. Eentje met héél véél pepers… Maar de pizzabakker had gelijk, hij was écht heel lekker!
We wilden vandaag verder naar de wijk Trastevere, in het zuidwesten van Rome. In deze wijk staan een paar mooie bezienswaardigheden en een park, dat bijzonder lastig te vinden was. Het lag namelijk net niet meer op de kaart. Na wat rondlopen zagen we dan toch ineens een park. Even later kwamen we erachter dat dit niet het park was waar we naar toe wilden, maar een heel ander park! Foutje… Toen we uiteindelijk konden achterhalen waar we waren, zijn we weer teruggelopen naar de gezellige straatjes van Trastevere. Trastevere, letterlijk vertaald ‘aan de andere kant van de Tiber’, staat bekend om zijn gezellige terrasjes die ’s avonds omgetoverd worden tot het ware uitgaansgebied van Rome. Deze historische wijk was dan ook een ideale plek voor ons om even een pizzaatje te eten. We ploften neer bij Grazia & Graziella, een ontzettend druk maar gezellig restaurant met een terras met heaters. Met wederom een gevulde buik, was het zo langzaam aan tijd om weer richting het hotel te lopen. We kozen voor een gezellige route kriskras door het centrum. Ondanks dat het Pasen is, waren alle winkeltjes gewoon open en was er genoeg volk op de been. Echt super gezellig!
Aan het einde van de middag kwamen we weer aan bij het hotel. Even omkleden en opfrissen en weer gaan. We trakteerden onszelf nog één keer op een lekker ijsje, weer bij Come il Latte, een paar straten verderop. Met onze koffer in de hand zijn we nog langs het Piazza della Republica gelopen en toen was het tijd om naar Stazione Termini te gaan. We sprongen weer in de trein en een half uur later zaten we op het vliegveld. Hier konden we snel door de douane en begon het lange (en vooral warme!) wachten tot we mochten boarden.
Om 8 uur mochten we dan eindelijk boarden. Bij het instappen merkten we al dat we een gezellige steward aan boord hadden. Tijdens het ‘voordragen’ van de veiligheidsinstructies, bleek deze man (met baard en omhoog gekrulde snor) inderdaad een grappenmaker. Het hele vliegtuig lag compleet in een scheur! Is weer eens wat anders dan zo’n saaie stewardess die het standaard praatje houdt. Overigens duurde het wel een tijdje voordat we eindelijk van onze plaats kwamen. Eenmaal aan het rijden, vroegen we ons af of we de hele route misschien rijdend af zouden leggen, aangezien we na vijf minuten nog steeds aan het rijden waren… Om 9 uur gingen we dan eindelijk de lucht in. Terwijl Gerben lekker lag te slapen, heeft Eveline een start gemaakt met het bewerken van de foto’s.
Na twee uur vliegen zaten we weer boven Nederlands grondgebied. Met een harde landing kwamen we neer bij Rotterdam The Hague Airport. Even later stonden we op onze ‘parkeerkplek’. Iedereen was al bezig met spullen pakken en opstaan, toen de purser zei dat we moesten wachten omdat er nog een ander vliegtuig moest parkeren. Hoezo dat??? Het hele vliegveld was leeg en uitgerekend naast ons moest een ander vliegtuig komen te staan??? Uiteindelijk mochten we vijf minuten later alsnog naar buiten. We werden opgehaald door Paul en Isabel en lagen rond middernacht in ons eigen bed. Moe, maar voldaan. We hadden vandaag ook gewoon weer 20 kilometer gelopen.
We kijken weer terug op een fantastisch weekend!
Foto's
